Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Στο Καλντερίμι (Νο 232)


Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost
με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια
τις Τυπολογίες,
το Αθλητικό Καλντερίμι,
τις Σταγόνες ιστορίας,
& τις Μουσικές ιστορίες
δια χειρός         

Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου





@ Πλειστηριασμοί ολούθε.
Κι ο Αλέξης άδει στον κήπο του Μαξίμου:
«Τους δίνουμε το μέρισμα μας δίνουν το διαμέρισμα»!

@ Κι αμέτρητες ορδές ηλιθίων παίζουν τα νταούλια!
Κοπάδια τα αιγοπρόβατα!
Μιλιούνια οι μπούφοι!

@ Έκθαμβοι οι επιστήμονες παρακολουθούν αγωνιωδώς την
εξέλιξη του είδους καρέκλα –καρέκλα…

@ …Που πουλάνε σανό για «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια, όταν από αύριο όλες οι ΔΕΚΟ περνούν στο Υπερταμείο, με υπογραφή της Αριστεράς.
Το υπερταμείο που ελέγχεται πλήρως από τους δανειστές

@ Viva Alexis!
Viva Mpano!

@ Ερώτηση:
Οι μπουτούδες πού χορεύουν τώρα;

@ Υπουργός προστασίας του πολίτη ή υπουργός προστασίας του αλήτη;

@ Εκτός από σλάβικους χορούς, οσονούπω θα χορεύουμε και μπόλικο τσάμικο!
Έμαθαν πως γαμ****στε και πλάκωσαν κι οι άλλοι…

@ Μνημείο νεκρών θα στήσει κάποιος έξω από το Mega;
Ή μόνο η ΕΡΤ έχει τέτοιους;

@ Καλώς ήρθατε και σήμερα στη μεγάλη παρέα της Κυριακής.
Κι αντί «καλή ακρόαση» που λέγαμε στις ραδιοφωνικές εκπομπές, καλή ανάγνωση…


1η ενότητα
Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια


@ Θα ξεκινήσουμε με πληροφορίες για το σκοπιανό ζήτημα και πως κινείται σήμερα στο παρασκήνιο.
Είναι τόση η σπουδή των Αμερικανών να λύσουν το θέμα, που επέσπευσαν κατά 2 ημέρες τη συζήτηση του Μάθιου Νίμιτς με τους δυο διαπραγματευτές της Ελλάδας και των Σκοπίων.
Αντί να ξεκινήσουν την επόμενη Παρασκευή 19 Ιανουαρίου, αυτό θα γίνει την Τετάρτη 17 του μηνός.
Με στόχο –αν πάνε καλά τα πράγματα- να συναντηθούν οι Τσίπρας και Ζάεφ στο περιθώριο του Νταβός, στις 22 Ιανουαρίου.

@ Η ελληνική πλευρά, λέγεται, είναι εγκλωβισμένη στη θέληση Σκοπιανών και ΗΠΑ να γίνει πρώτα η νέα ονομασία, εν συνεχεία η είσοδος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μετά το δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα κι η συνταγματική αλλαγή.
Τι θα συμβεί, όμως, αν το δημοψήφισμα στα Σκόπια αποβεί αρνητικό;
Τι θα συμβεί αν δεν γίνει η συνταγματική αλλαγή;
Ουδείς ξεκαθαρίζει κάτι επί τούτου, όπως άλλωστε και σε όλο το ζήτημα που γίνεται με κρυφή διπλωματία.

@ Κι όλα αυτά γίνονται χωρίς την παραμικρή υποχώρηση των Σκοπιανών σε βασικά ζητήματα.
Μπορεί ο Ζάεφ να κάνει συνεχή ανοίγματα φιλίας και να δείχνει καλές προθέσεις, αλλά:
-          Ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων που με βούλα βρίσκεται στο Σύνταγμά τους, δεν έχει αρθεί.
-          Ο σφετερισμός της ιστορίας από τα Σκόπια δεν έχει αρθεί.
-          Το αεροδρόμιό τους εξακολουθούν και το ονομάζουν «Μέγας Αλέξανδρος».
-          Δεκάδες αγάλματα του στρατηλάτη βρίσκονται εντός του κρατιδίου!
-          Στα σχολικά τους εγχειρίδια διαστρεβλώνουν την ιστορία και μαθαίνουν τα παιδιά τους ότι ο Φίλιππος Β’ κι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σαρξ εκ της σαρκός τους!
Άρα; Που πάμε;

@ Πώς είναι δυνατό αυτό, όταν τα βουλγαροσλαβόφωνα φύλλα που έφτασαν στα Σκόπια, έφτασαν 900 χρόνια  μετά τον Φίλιππο, την Βεργίνα, τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Όπως είχε ομολογήσει κι ο Κίρο Γκλιγκόροφ;
Πώς είναι δυνατόν, ενώ τα Σκόπια είναι αυτά που «καίγονται», εμείς χωρίς ουσιαστικές υποχωρήσεις τους να συναινέσουμε στην Ατλαντική και Ευρωπαϊκή τους πορεία;
Γιατί διαπραγματευόμαστε χωρίς να έχουν αλλάξει το Σύνταγμά τους;
Τι ουσιαστικό άλλαξαν οι Σκοπιανοί –πλην της ρητορείας του πρωθυπουργού τους- για να κάνουμε εμείς πίσω;

@ Κάτι ακόμη:
Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι έχει υπάρξει προσέγγιση-συμφωνία στο όνομα «Νέα Μακεδονία», πώς θα αποκαλούνται οι βορειολελλαδίτες;
Παλαιομακεδόνες;

@ Οφείλω να «διεισδύσω» και σε μια άλλη είδηση περί του θέματος.
Αυτή που λέει ότι στη συνάντηση των δυο υπουργών Εξωτερικών προχθές στη Θεσσαλονίκη αποφασίστηκε να συσταθούν ομάδες εργασίας – εκ παραλλήλου με τη διαδικασία του Μάθιου Νίμιτς- προκειμένου να διαπιστώσουν αν υπάρχουν περιθώρια συμφωνίας.

@ Καλά! Τώρα το θυμήθηκαν;
Τώρα θυμήθηκε ο Κοτζιάς να δει αν υπάρχουν περιθώρια συμφωνίας;
Ξέρετε τι μου θυμίζει αυτό;
Όσα έκαναν κι έλεγαν παλιά οι Κνίτες στα αμφιθέατρα, όταν δεν μπορούσαν να λύσουν ή να προσεγγίσουν ένα θέμα.
« Να κάνουμε μια επιτροπή να επιληφθεί και να εισηγηθεί»…
Και το θέμα έπαιρνε μετάθεση για το …ποτέ!

@ Τακτική … Βαμβακούλα:
Να κάνουμε μια τριμελή επιτροπή από έξι –εφτά άτομα για να αποφασίσει…

@ Ξαναλέω ότι την υπόθεση την έχει χειριστεί απολύτως επιπόλαια η κυβέρνηση στη σπουδή της να την κλείσει.
Το χειρίστηκε από την αρχή  μικροπολιτικά νομίζοντας ότι …θα διαλύσει τη Νέα Δημοκρατία.
Ταυτοχρόνως, η κοινή γνώμη δεν προετοιμάστηκε και δεν «μετρήθηκε», ενώ η αντίδραση των παππάδων δεν εκτιμήθηκε όπως θα έπρεπε.
Το ίδιο έχει γίνει και στα Σκόπια.
Εκεί, κι αν δεν έχει γίνει το παραμικρό.
Τα είπαμε προηγουμένως.
Και ποιος λέει ότι ακόμη κι αν επέλθει συμφωνία θα περάσει από το σκοπιανό δημοψήφισμα;

@ Μήπως, λοιπόν, αυτές οι επιτροπές που θα συστήσουν οι Κοτζιάς και Δημητρόφ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μετάθεση του θέματος στις καλένδες;
Μήπως φτάσουμε στο σημείο να πάει ο Τσίπρας τον Ιούνιο στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και να το παίξει …Καραμανλής;
Κι έπειτα να φωνάζει πόσο πατριώτης είναι;
Θα δούμε.
Σύντομα όλα θα ξεκαθαρίσουν.

@ Πολύ περισσότερο αφού φαίνεται ότι ο Καμμένος βάζει τρικλοποδιές στον Κοτζιά.
Τον οποίο, κατά τα άλλα, λέει ότι εμπιστεύεται κι ότι είναι ο καλύτερος υπουργός Εξωτερικών που είχε ποτέ η Ελλάδα!!!!

@ Η τρικλοποδιά Καμμένου είναι αυτό που έγραψε σήμερα σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα, τη «Δημοκρατία»:
«Δημοψήφισμα για τα Σκόπια».
Κι είναι τρικλοποδιά επειδή την ίδια ώρα υποτίθεται ότι ο Κοτζιάς διαπραγματεύεται.

@ Φυσικά, με τον Καμμένο δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος.
Μπορεί να πει ότι άλλο εννοούσε, μπορεί να πει ότι το έγραψε η κόρη του, μπορεί να επιτεθεί στη Ντόρα Μπακογιάννη ή και στον Μαρινάκη….

@ Ξαναλέω:
Η νέα θέση Καμμένου, αν δεν είναι σε συνεννόηση-  αποτελεί τρικλοποδιά.
Αποτελεί ότι πιο επικίνδυνο για τον τόπο.
Όχι μόνο επειδή οι πολίτες θα πάνε να ψηφίσουν προτάσσοντας το θυμικό, όχι μόνο επειδή το «όχι» ακόμη και σε γεωγραφικό προσδιορισμό του ονόματος Μακεδονία θα υπερισχύσει εύκολα, αλλά κι επειδή θα δεσμεύσει τη χώρα για δεκαετίες…
Εξ ου και μιλάω (γράφω) συστηματικά για ασύστολη επιπολαιότητα της κυβέρνησης.

@ Τώρα θυμήθηκε το δημοψήφισμα ο Καμμένος;
Τώρα που γίνονται συζητήσεις ή ήδη έχουν συμφωνηθεί πολλά πράγματα;
Προφανώς ναι.
Επειδή μόνο έτσι θα μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά πουλώντας πατριωτισμό από τα μπαλκόνια…

@ Πάμε τώρα σ’ ένα θέμα εξ ίσου σοβαρό κι επικίνδυνο, που δεν θ’ αργήσει να «δει» το φως της δημοσιότητας.
Οι Τούρκοι –πλην της Θράκης- αλωνίζουν και σε Ρόδο και Κω.
Ήδη έχουν αρχίσει επαφές με τους Μουσουλμάνους των συγκεκριμένων νησιών και τους «Συλλόγους» που τους εκπροσωπούν.

@ Μάλιστα, ο Τσαβούσγλου κάλεσε στην Άγκυρα τις διοικήσεις και πολλά μέλη των Μουσουλμανικών συλλόγων που συνεργάζονται στενά με το Τουρκικό προξενείο της Ρόδου και δυο ψευτοϊμάμηδες, που μοιράζουν αφειδώς χρήματα!

@ Προσέξτε:
Ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα στη Κω, ο Σάρη Σουλεϊμάν, είναι μέλος του «Βακούφ» και διορισμένος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

@ Προσέξτε:
Οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει στη Σμύρνη ένα σύλλογο φάντασμα.
Λέγεται «Πολιτιστικός Σύλλογος Αλληλεγγύης Τουρκίας, Ρόδου, Κω και Δωδεκανήσου».
Ο οποίος έχει αρχίσει να δραστηριοποιείται αναφορικά με ακίνητα που βρίσκονται –κυρίως- στην Κω.
Μέσω αυτού, αλλά και των φίλων του Τσαβούσογλου που ταυτίζονται με τις επιδιώξεις του να στήσει στα Δωδεκάνησα σκηνικό Θράκης, επιχειρείται ΑΥΤΗ τη στιγμή να χειραγωγηθεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός …
Ακούει κάποιος από την κυβέρνηση;

@ Προσέξτε και κάτι ακόμη που άπτεται μελλοντικών γεωπολιτικών εξελίξεων.
Έμπειροι διπλωμάτες μας εκφράζουν την άποψη ότι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ βρίσκονται σε δυσμενή θέση στη Μαύρη Θάλασσα και στα Στενά.
Όπου, μέσω της συνθήκης του Μοντρέ (1936), μπορούν να ελλιμενίζονται πέραν των 21 ημερών, ΜΟΝΟ πολεμικά πλοία των χωρών που βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα.
Δηλαδή, Ρωσία, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Γεωργία, Ουκρανία.

@ Άρα, με δεδομένο ότι Βουλγαρία και Ρουμανία δεν είναι ναυτικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μειονεκτούν, αφού οι σχέσεις τους με την Τουρκία είναι τεταμένες.
Ας μη ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι συντάχθηκαν με τους Ρώσους στην Ανατολή και στο Ιράν, αντιτάχθηκαν στις ΗΠΑ στο ζήτημα της Ιερουσαλήμ και «συγκρούονται» με Αίγυπτο και Ισραήλ.

@ Οι ίδιοι έμπειροι διπλωμάτες ισχυρίζονται ότι μόνο στραβός δεν βλέπει πού το πάνε οι Τούρκοι.
Όχι μόνο με την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης που επιζητούν.
Αλλά και της συνθήκης του Μοντρέ.
Κι αυτό μπορεί να γίνει με συνεχείς απειλές στα Δυτικά.
Δηλαδή στο Αιγαίο.

@ Προσέξτε και κάτι ακόμη:
Ο εγκλωβισμός της Ελλάδας στα 6 Ναυτικά μίλια σε αέρα και θάλασσα έχει στόχο την υπαγωγή της σε συνδιαχείριση όλου του νοητού άξονα που ξεκινά από τη Θράκη, τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.
Μέχρι την Κύπρο.
Πολύ περισσότερο αφού η Τουρκία θεωρεί δική της υφαλοκρηπίδα την περιοχή από τον 28ο μέχρι τον 32ο μεσημβρινό.

@ Προσέξτε επιπλέον:
Οι ίδιοι διπλωμάτες ισχυρίζονται ότι είναι δεδομένο πως Βρετανία και Γερμανία είναι (ανεξαρτήτως των συμφερόντων του ΝΑΤΟ) στο πλευρό των Τούρκων.
Οι Βρετανοί επειδή έχουν τελείως διαφορετικά ενεργειακά συμφέροντα από τις ΗΠΑ.
Κι οι Γερμανοί επειδή έχουν εμπορικά συμφέροντα στην Τουρκία, περισσότερα από 100 δις ετησίως.

@ Κι ένα τελευταίο ως υπενθύμιση:
Το 2014, οι Γερμανοί με αφορμή το μεταναστευτικό, πρότειναν στον Βενιζέλο να τεθεί το Αιγαίο υπό καθεστώς διαχείρισης κι επιχειρησιακού ελέγχου του ΝΑΤΟ.
Κι ειδικά ο νοητός άξονας που αναφέραμε προηγουμένως.
Ευτυχώς για τον τόπο ο Βενιζέλος κι ο Σαμαράς αρνήθηκαν ακόμη και να το συζητήσουν.
Μόλις έπεσαν, γέμισε το Αιγαίο μετανάστες που έρχονταν να …λιαστούν!

@ Πάμε παρακάτω.
Αναγνώστες τούτου του πολυπεριοδικού «διαμαρτυρήθηκαν» επειδή σε προηγούμενα «Καλντερίμια» έγραψα ότι ο Τσίπρας δέχθηκε πιέσεις από τους Αμερικανούς για την επίλυση του Σκοπιανού, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ.
«Δεν μπορείτε να γράφετε ανυπόστατα πράγματα» ήταν οι πιο ήπιες εκφράσεις…

@ Ακούστε λοιπόν.
Πριν ακόμη την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ, πριν καν αναφερθεί οτιδήποτε σε ΜΜΕ, γράψαμε για πιέσεις των ΗΠΑ προς την ελληνική κυβέρνηση για λύση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων.
Μια ματιά στα «Καλντερίμια» πείθει τους πάντες.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης γράψαμε και πάλι το ίδιο.
Κάτι που δειλά δειλά άρχισε να γράφεται σε όλο και περισσότερα ΜΜΕ.
Πού είναι, λοιπόν, το ανυπόστατο;
Πολύ περισσότερο αφού οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το γεγονός;

@ Και για να τελειώνουμε με τους «άπιστους Θωμάδες».
Τις περισσότερες πιέσεις άσκησε ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του Τραμπ.
Ο Μάικ Πέινς.
Κάποια στιγμή και αυτό θα επιβεβαιωθεί.

@ Πάμε σε άλλο θέμα.
Προσωπικά το θεωρώ τεράστιο ζήτημα που άπτεται της πολιτικής ηθικής.
Ακούστε:
Ο αναπληρωτής του Καμμένου, ο Βίτσας, που προαλείφεται για αντικαταστάτης του Μουζάλα, κατοικεί σε διαμέρισμα των Ενόπλων Δυνάμεων!
Διαμέρισμα φιλέτο.
Σε μια ιστορική πολυκατοικία του κέντρου, στο Κολωνάκι!
Με θέα τόσο τον Λυκαβηττό όσο και την Ακρόπολη!

@ Ο ίδιος υποστηρίζει ότι νοικιάζει το διαμέρισμα από την υπηρεσία διαχείρισης ακινήτων του Στρατού.
Ουδείς, όμως, λέει με τι τίμημα το νοικιάζει.
Ουδείς λέει σε ποια δημοπρασία το νοίκιασε.
Ουδείς παρουσιάζει κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί μόνο να είναι τίμια μα και να το δείχνει»…
Κι ουδείς λέει αν το ίδιο διαμέρισμα θα μπορούσα να το νοικιάσω εγώ ή εσείς…

@ Τι είπατε;
Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς;

@ Τι είπατε;
Αγαστή η συνεργασία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Άμυνας;

@ Πισώπλατα μαχαιρώματα!
Εξ ου και το θέμα γίνεται γνωστό με στόχο να πλήξει τον Βίτσα.
Κι εκείνος, ας πρόσεχε.

@ Μαθαίνω ότι επισπεύδεται αυτό που σας έχουμε γράψει εδώ και καιρό.
Οι διώξεις τραπεζικών στελεχών και κορυφαίων παραγόντων του χώρου.
Κι οι κυβερνώντες πιέζουν ΚΑΙ για ταυτόχρονα εντάλματα σύλληψης…
Ίδωμεν.

@ Ερώτηση:
Συμβαίνει κάτι με την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης;
Κάτι που μπορεί να προκαλέσει ισχυρές αναταράξεις;

@ Για να ξέρετε:
Επειδή σας έχουμε ήδη γράψει σε προηγούμενα «Καλντερίμια» το γεγονός της ρήξης Μεγάρου Μαξίμου και Ιβάν Σαββίδη, πάμε ένα βήμα παρακάτω.
Ο άνθρωπος που μετέφερε στον Ιβάν Σαββίδη το μαντάτο του χωρισμού από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ο Φλαμπουράρης.
Κι όποιος θέλει ας το διαψεύσει.

@ Ερώτηση:
Γιατί ο Ρώσος πρέσβης λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις από τον Ιβάν Σαββίδη;

@ Ερώτηση:
Τι ρόλο παίζει κι άλλος Ρώσος ολιγάρχης που έχει εμφανιστεί στη Βόρεια Ελλάδα και μάλιστα ρωτά για τον… Παναθηναϊκό;

@ Αλλάζουμε θέμα.
Είδα με αποτροπιασμό το «ντου» του Ρουβίκωνα στον ιερό επαγγελματικό χώρο ενός Έλληνας πολίτη.
Μιας συμβολαιογράφου.
Οι σκηνές παρέπεμπαν σε μαφιόζικες ταινίες της δεκαετίας του ’70.
Όπου κάποιοι αλητήριοι (ναι ξέρω,  πάλι θα την πληρώσει το grpost με επιθέσεις διαδικτυακής βίας) απειλούσαν την Ελληνίδα πολίτη κι άφηναν υπαινιγμούς ακόμη και για τη ζωή της.
Και κάποιοι άλλοι, στο πνεύμα του Αριστερού ακτιβισμού, κατέστρεφαν την περιουσία της!
Προσβολή για κάθε ευνομούμενη χώρα.

@ Κι εδώ μπαίνει το ερώτημα:
Ποιον προστατεύει ο Τόσκας;
Ποιον προστατεύει η κυβέρνηση;
Τον πολίτη ή τον αλήτη;

@ Πόσο αξιολύπητο ανθρωπάκι είναι αυτός ο Μουζάλας;
Πόσο;
Θυμάμαι πως όταν μπήκε στην κυβέρνηση κι έγινε υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής, πολλοί ήταν εκείνοι που σκέφτηκαν ότι βρέθηκε στον φυσικό του χώρο.
Βλέπετε, ο πρώην πρόεδρος των Γιατρών χωρίς σύνορα, είχε συνδέσει το πρόσωπό το με τον ανθρωπισμό.
Φυσικά, αυτοί που έκαναν αυτή τη σκέψη, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από θύματα της αισχρής προπαγάνδας και του θλιβερού μύθου που δήθεν συνδέει την Αριστερά με τον άνθρωπο.

@ Από την άλλη πλευρά, στο υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής που κλήθηκε να αντικαταστήσει την ανεκδιήγητη Τασία Χριστοδουλοπούλου (των προσφύγων που… λιάζονται) ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι θα τα πάει χειρότερα ακόμη και από εκείνη.
Άλλωστε, δεν φαινόταν να είναι ένας εξ εκείνων των επαναστατών των καφενείων και των καπηλειών, αλλά είχε συμμετάσχει σε δεκάδες ανθρωπιστικές αποστολές ανά τον κόσμο.

@ Ο Μουζάλας – όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων- ήταν ικανός να κάνει ακόμη και απεργία πείνας ή νερού αν οι προηγούμενοι είχαν δημιουργήσει στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν αυτά της Μόριας ή της Χίου, αλλά τώρα που τα δημιούργησε εκείνος κι η κυβέρνησή του δεν …τρέχει κάστανο!

@ Ο άνθρωπος που πούλησε ακτιβισμό κι ανθρωπισμό, μόλις προχθές βγήκε κι έκανε τον λαγό του Τσίπρα για τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, σε σχέση με την υπόσχεση που έχει δώσει στον Ερντογάν περί επιστροφής τους.
Είπε, ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις πως οι οκτώ Τούρκοι είναι πραξικοπηματίες!
Γιαλατζί ανθρωπιστής.

@ Ο Μουζάλας, που έκανε την έφεση για να μη δοθεί άσυλο στους ικέτες, εκτός από γιατρός έγινε ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΣ.
Και δίκασε με βάση τις ενδείξεις!!!
Όμως οι ενδείξεις δεν είναι αποδείξεις κι ο ανθρωπιστής –κατά τα άλλα- Μουζάλας θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ακόμη κι αν όντως οι οκτώ είναι πραξικοπηματίες, ΔΕΝ θα έχουν ποτέ δίκαιη δίκη στην Τουρκία των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που διώκονται, φυλακίστηκαν και απολύθηκαν από τις δουλειές τους. 

@ Ο Μουζάλας είναι κλασικός κρονόληρος!
Προσωπικά θα εκτιμούσα την ειλικρίνεια του (και της κυβέρνησης) αν έλεγαν ότι πολλές φορές η εθνική ασφάλεια μπορεί να υπερτερεί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μα αυτός κι όλοι οι κυβερνητικοί, εθισμένοι στις μπαρούφες και στις κουταμάρες, δεν μπορούν να το κατανοήσουν επειδή επιμένουν να πουλάνε το αγαπημένο τους παραμύθι και στο πεδίο του ανθρωπισμού.
Μικροί και άβουλοι…

@ Πριν πάμε σε όσα συμβαίνουν στο ΠαΣοΚ ή Ελιά ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή ΚΙ.ΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται, να κάνουμε ένα πέρασμα από τη Νέα Δημοκρατία.
Για μια πληροφορία «καρατσεκαρισμένη».
Αφορά την Πηνελόπη Γαβρά.
The die is cast, όπως λέμε στην καθομιλουμένη.
Θα είναι υποψήφια βουλευτής στην Αρκαδία.
Όπου, μαθαίνω με τις ευλογίες του, θ’ αντικαταστήσει τον Ανδρέα Λυκουρέντζο.
Που έχει δηλώσει ότι αποσύρεται από την πολιτική.

@ Πολύ γέλιο – εκ του γελοίου- έχει αυτή η οργανωτική επιτροπή του Συνεδρίου του ΠαΣοΚ ή Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή ΚΙ.ΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται.
Η Φώφη έφτιαξε ένα παλαιολιθικής σύνθεσης όργανο που έχει στα σπλάχνα του ακόμη και πρώην συνεργάτες του Άκη.
Ή και κάποιους γραφικούς τύπους κομμάτων με μηδενική απήχηση.
Ή και κάποιους που φαντασιώνονται ότι εκπροσωπούν πολιτικά ρεύματα.

@ Δηλαδή το ΠαΣοΚ ή Ελιά ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή ΚΙ.ΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται, εκτιμά ότι θα συναντήσει το μέλλον με τον Ασκούνη;
Με την Τόνια Αντωνίου;
Με τον Μιχάλη Καρχιμάκη;
Με τον Θάνο Μωραΐτη;
Με τον Πρωτόπαπα;
Με τον Ρέππα;
Με τον Σαχινίδη;
Με τον Πίτσο του Ραγκούση;

@ Αν το πιστεύουν, έτσι θα είναι…

@ Βρε τον μικρό Κουβέλη...
Τον Θεοχαρόπουλο εννοώ του κόμματος –σφραγίδα, της ΔΗΜΑΡ.
Δεν θέλει, λέει, να συνεργαστεί το ΠαΣοΚ ή Ελιά ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή ΚΙ.ΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται, με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη.
Επειδή, λέει, είναι κόμμα υπερσυντηρητικών πολιτικών κι επειδή στο εσωτερικό της παραμένουν θύλακες της Δεξιάς, του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων!!!!!!

@ Υποθετικά κι ίσως ουσιαστικά ας πούμε ότι έχει δίκιο για τους θύλακες της Δεξιάς.
Μα να ενοχλεί τον Θεοχαρόπουλο ο …κρατισμός, με ξεπερνάει!
Να νομίζει ότι οι πελατειακές σχέσεις ανιχνεύονται στη Νέα Δημοκρατία την ώρα που εκείνος συνεργάζεται με το ΠαΣοΚ  ή Ελιά ή Δημοκρατική Συμπαράταξη ή ΚΙ.ΝΑ ή όπως αλλιώς θα λέγεται,  δείχνει ότι χρειάζεται κατεπειγόντως ψυχολογική υποστήριξη.

@ Έβγαλε κη μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο…

@ Να κλείσουμε την ενότητα με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια με τις γκρίνιες που διαβάζω στα social media για τον μη ξεσηκωμό των καλλιτεχνών αναφορικά με τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών.

@ Καθίστε ρε παλικαρόπουλα.
Όλα δικά σας τα θέλετε;
Ειδικά οι προβεβλημένοι καλλιτέχνες είναι απασχολημένοι.
Η Χαρούλα που θα ήταν εύκαιρη, δεν έχει πια κόκκινα γάντια.
Η Μποφίλιου, ετοιμάζει τα πράγματά της για ν’ ανέβει στο βουνό.
Ο Νταλάρας μεγάλωσε πια κι ο Λαζόπουλος είναι στριμωγμένος σε ένα σπίτι 40 τετραγωνικών στο οποίο ασφυκτιά και δεν βλέπει πια τι γίνεται γύρω του…

@ Ο Ζουγανέλης βολεύτηκε στην ΕΡΤ.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου δεν θέλει ν’ αφήσει το στασίδι στον Σπύρο Παπαδόπουλο, ο Ντίνος Καρύδης κλαίει για τη χαμένη του σύνταξη κι ο Κραουνάκης  ψάχνει τη Ζωή για να μάθει τι θα γίνει με την επιτροπή για το επονείδιστο χρέος της χώρας…

@ Ο Βαλτινός συνεντευξιάζεται λέγοντας ότι ο Τσίπρας είναι ο μεγαλύτερος ψεύτης που είδε στη ζωή του ενώ  ο Θάνος Μικρούτσικος έχει συναυλίες με τα τραγούδια του Καββαδία από το 1979.
Όσο για τον Κωστέτσο;
Αυτός κτυπά τον απαυτό του κάτω, λέγοντας ότι ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτός δεν  κάνει τίποτα…
Ποιοι μένουν;
Ο Θηβαίος που πρέπει πρώτα να κανονίσει τις καλοκαιρινές του συναυλίες με τους Δήμους κι η Άντζη Σαμίου. Η οποία, όμως, λέει «ναι σε όλα».

@ Φυσικά,  θα μπορούσαν να φωνάξουν όλοι αυτοί οι καθηγητάδες που προμοτάριζαν την υποψηφιότητα του Τσίπρα.
Ακόμη κι η Περιστέρα, αλλά αυτή προφανώς φροντίζει για την κατάκτηση της εξουσίας, ενώ πρέπει να πάει να πάρει και τα παιδιά από το Χιλλ…


2η ενότητα
Τυπολογίες

@ Το Mega δεν έχει κάγκελα για να σκαρφαλώσουν η Ζωή και η Ραχήλ…

@ Το Mega δεν έχει μουσικά σύνολα για να κλαίνε οι Τσακνής, Παπακωνσταντίνου, Λέκκας  και τα λοιπά παλικαράκια και κοπελούδες…

@ Για να ξέρετε:
Τη θέση του Ιβάν Σαββίδη ως εκλεκτού του Μαξίμου στον χώρο των ΜΜΕ, λαμβάνει με βήματα –άλματα ο Δημήτρης Μάρης.

@ Θα πείτε:
Καλά, ο Μάρης δεν είναι εταίρος με τον Σαββίδη;
Πώς γίνεται, λοιπόν, από τη μια η κυβέρνηση να διαμηνύει στον ομογενή επιχειρηματία ότι χωρίζουν και από την άλλη να τακιμιάζει με τον συνεταίρο του;
Γίνεται και παραγίνεται.

@ Είτε επειδή όλη η ιστορία του «διαζυγίου» είναι «μούφα», για να καθησυχάσουν οι Αμερικανοί που ενοχλούνται από τις δραστηριότητες Σαββίδη.
Είτε επειδή ο Μάρης έχει βρει άλλη οικονομική στήριξη.
Όπως, από τον Λαυρεντιάδη, όπως ακούγεται.

@ Άλλωστε, ο ίδιος ο Δραγασάκης προτρέπει επιχειρηματίες – σε συναντήσεις του μαζί τους- να στηρίξουν οικονομικά τον Μάρη.

@ Από τη «Δημιουργία Ξανά» του Τζήμερου, στους ΑΝΕΛ και τώρα στο Δ.Σ. της ΕΡΤ.
Αναφέρομαι για την Κ. Τσατσαρώνη.
Η οποία ταυτοχρόνως είναι διορισμένη σε μετακλητή θέση στη Βουλή.

@ Λεοντής, λέει, για νέος πρόεδρος της ΕΡΤ.
Καλά, εκεί στην Αγία Παρασκευή δεν κάνουν διοίκηση χωρίς μουσικοσυνθέτη ως μπροστάρη;

@ Σέβομαι τον Λεοντή (πρωτίστως για το «Καπνισμένο τσουκάλι»), μα τι ξέρει από διοίκηση;
Σέβομαι τον Λεοντή (και για το «Αχ έρωτα» και για την «Καταχνιά») αλλά όλα αυτά είναι πριν σαράντα –πενήντα χρόνια.
Κι εκείνος πια, ογδόντα ετών, παρά δυο…

@ Είναι τόσο απροκάλυπτη κι αισχρή η προπαγάνδα που γίνεται από την απογευματινή εκπομπή της ΕΡΤ «Δεύτερη ματιά», που ούτε τα άρρωστα συριζόπουλα μπορούν να τη δουν.
Κάτι προσπαθούν να περισώσουν οι Έλλη Τριανταφύλλου και Φώφη Γιωτάκη σε επίπεδο δεοντολογίας, μα η Κατερίνα Ακριβοπούλου κι ο Σωτήρης Καψώχας αποτελούν ασυναγώνιστο δίδυμο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και συνεπών «κυβερνητικών» εκπροσώπων….
Εξ ου κι οι θεαματικότητες έχουν αριθμούς πολικών θερμοκρασιών.

@ Να σας πω και μια πληροφορία που κάνει τον γύρο των πολιτικών και δημοσιογραφικών γραφείων τις τελευταίες ώρες.
Διαρρέεται από το Μέγαρο Μαξίμου.
Συμφώνως με αυτή επίκειται αλλαγή ιδιοκτησίας στον Skai.
Από τον οποίο, αποσύρεται ο Αλαφούζος πουλώντας τον σταθμό στον Μαρινάκη.

@ Επαναλαμβάνω, ότι η πληροφορία –αν ισχύει- αποτελεί διαρροή του Μεγάρου Μαξίμου…
Το γράφω με πάσα επιφύλαξη.
Αν και με τα δεδομένα που υπάρχουν το θεωρώ πολύ πολύ δύσκολο.

3η ενότητα
Σταγόνες ιστορίας

Βυζάντιο – Ελληνισμός – εκκλησία
(Αποσπάσματα από το βιβλίο «Οι μύθοι και το παραμύθι», εκδόσεις ΚΨΜ)

@ Με την επικράτηση και την καθιέρωση του χριστιανισμού έπεσε στο πυρ το εξώτερο ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.
Οι Έλληνες, διάσπαρτοι σε διάφορα σημεία της ανατολικής περιοχής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έγιναν από σκεπτόμενοι άνθρωποι με ευρύ πνεύμα και έντονη καλλιέργεια του φιλελευθερισμού, πρόβατα ενός ποιμνίου που θρηνούσε για το προπατορικό αμάρτημα και άλλα παρόμοια φληναφήματα.

@ Οι Έλληνες, έφτασαν στο σημείο να νοιώθουν πιο οικεία με τον Σαούλ που έγινε Παύλος  ή τον …μυροβλύτη Δημήτριο, τα θαύματα και τις δεισιδαιμονίες,  παρά με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Θουκυδίδη, τον Ηράκλειτο και τον Ιπποκράτη.
Η εκκλησία έπαιξε τον σπουδαιότερο ρόλο σ’ αυτή την αισχύνη.
Το Βυζάντιο ήταν η ταφόπετρα.
Όταν ιδρύθηκε, το 395, μετά τη διχοτόμηση της  Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, περιελάμβανε σχεδόν ολόκληρη την Βαλκανική χερσόνησο, τη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο και τη Συρία.
Σ’ αυτή την αχανή έκταση, στην οποία με την πάροδο του χρόνου προστίθενταν και αφαιρούνταν εδάφη, ο πολιτισμός και οι κουλτούρες ήταν διάσπαρτες και ανομοιογενείς.
Οι Σλάβοι και οι Αρμένιοι ήταν οι πιο πολυπληθείς εθνότητες.
Όμως, ο ελληνικός πολιτισμός ήταν εκείνος που ξεχώριζε και στην ουσία λειτουργούσε ως συνεκτικός κρίκος.

@ Μέχρι τότε, οι Έλληνες ως εθνότητα ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι.
Μέχρι τον 7ο αιώνα, η επίσημη γλώσσα ήταν η λατινική.
Όμως, στην ουσία τα ελληνικά ήταν εκείνα που χρησιμοποιούνταν.
Για έναν και μόνο λόγο.
Επειδή τα μιλούσαν σε ολόκληρη τη Μικρά Ασία, στη Συρία και στην Αίγυπτο, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τα ελληνικά δεν σώθηκαν χάριν του Βυζαντίου, αλλά αναγκαστικά αφού ήταν η γλώσσα των περισσοτέρων.
Από την άλλη, είναι μέγας μύθος η ελληνικότητα του Βυζαντίου, πολύ περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι ούτε ένας αυτοκράτοράς του υπήρξε Έλληνας.

@ Να τα δούμε αναλυτικά και βάσει της ιστορίας;
Ο δολοφόνος Κωνσταντίνος, ήταν Ρωμαίος και δεν γνώριζε καν ελληνικά.
Το ίδιο κι ο γιός του Κωνστάντιος.
Ο Ιουστινιανός ήταν Ιλλυριός.
Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανός (Ίβηρας).
Ο Λέων ο Α’, ήταν Δάκιος.
Ο Λέων ο Β’ ήταν Ίσαυρος.
Ο Λέων ο Γ’, ήταν Σύριος.
Ο Ιουστινιανός ήταν Σλαύος.
Ο Ιουστίνος, Σλαύος.
Ο Ηράκλειος , Αρμένιος.
Ο Βασίλειος ήταν Αρμένιος, όπως και ο Ιωάννης Τσιμισκής.
Ο Ισαάκ ήταν Λύδιος.
Ο δε αποκαλούμενος μαρμαρωμένος βασιλιάς, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ήταν Σέρβος και το όνομά του ήταν Κωνσταντίν Ντράγκατς.
Μια ματιά στην ιστορική βιβλιογραφία αρκεί για να πειστεί κι ο πιο δύσπιστος.

@ Ξέρετε ποιο είναι το πιο χαρακτηριστικό;
Ο Θεοδόσιος που επί των ημερών του έγινε η φριχτή δολοφονία της νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας, στην Αλεξάνδρεια κι η καταστροφή της περίφημης βιβλιοθήκης, από τους αφιονισμένους καλόγερους της ερήμου που κάλεσε ο πατριάρχης Κύριλος, έγινε … Μέγας.
Ο άνθρωπος που έδωσε το 392 έβγαλε τη διαταγή (διάταγμα) κατεδάφισης των αρχαίων ελληνικών ναών, που κατάργησε με απειλή θανάτου κάθε μη χριστιανική λατρεία, που έδωσε τη διαταγή για τη σφαγή χιλιάδων ανθρώπων στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης, τιμάται από την εκκλησία ως άγιος!

@ Ο Ιουλιανός, από την άλλη πλευρά, ονομάστηκε… Παραβάτης!
Γιατί;
Επειδή επέμενε στην ελληνική φιλοσοφία, την νεοπλατωνική θεολογία  κι εν γένει στον ελληνικό πολιτισμό, που ο χριστιανισμός θεωρούσε ασύμβατα με το … Βυζάντιο!
Ας πρόσεχε!

@ Στα χρόνια του Βυζαντίου, κυνηγήθηκε οτιδήποτε είχε σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την αρχαία θρησκεία των Ελλήνων.
Οι ναοί των θεών τους γκρεμίστηκαν ή κάηκαν και στη θέση τους έγιναν εκκλησίες.
Οι φιλοσοφικές σχολές έκλεισαν και στη θέση τους άνοιξαν εκκλησιαστικές, ενώ καίγονταν τα φιλοσοφικά κείμενα και συγγράμματα, που αντικαταστάθηκαν με βιβλία και κηρύγματα για τον σχολαστικισμό, δηλαδή την απόλυτη υποταγή της φιλοσοφίας στη θρησκεία και στο θείο.
Η χαρά της ζωής, του πνεύματος και του φωτός της αρχαίας Ελλάδας, εκτοπίστηκαν από την ντροπή για το σώμα, τον όλεθρο του θανάτου και τον σκοταδισμό.

@ Είναι άραγε τυχαίο, ότι δεν υπάρχει ούτε ένα σύγγραμμα από τα χρόνια του Βυζαντίου, το οποίο μπορεί σήμερα να διαβάσει ένας μορφωμένος άνθρωπος;
Οι θλιβεροί ανθέλληνες Ιουστινιανός και Θεοδόσιος, αποτύπωσαν στους κώδικες τους, όλο το μίσος τους εναντίον κάθε τι ελληνικού.
«Ας σταματήσει η ψευδής πίστη», έγραφε ο Θεοδοσιανός κώδικας.
Και συνέχιζε:
«Γιατί αν κάποιος παραβιάζει τον νόμο του θείου Αυτοκράτορα, του πατέρα μας, και την εντολήν της ευσπλαχνίας μας, τολμήσει και τελέσει θυσίες, θα τιμωρηθεί πάραυτα» (16,10,2).

@ Έχει κι άλλο:
«Αν κάποιος διαπράξει αυτό το αδίκημα θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό.
Διατάσσουμε επίσης να περιέχονται στο αυτοκρατορικό ταμείο η περιουσία αυτών που θανατώνονται. Η ίδια ποινή θα επιβάλλεται και στους διοικητές των επαρχιών που θα αμελήσουν να τιμωρήσουν τέτοια αδικήματα».
Για ποιο ελληνοχριστιανικό ιδεώδες και μάλιστα από αρχαιοτάτων χρόνων, μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε;

@ Πάμε πιο κάτω.
Στον θλιβερό Ιουστινιάνειο κώδικα:
«Επειδή κάποιοι συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα ) -Σ.Σ. προφανώς από φόβο- διακατεχόμενοι την πλάνην των ανοσιών μυαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας.
Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών.
Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών».
Δηλαδή, τρομοκρατία του κερατά. Κι όποιος ήθελε ας έκανε διαφορετικά.
«Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες», έγραφε ο θλιβερός Ιουστινιανός (1, 11, 10).

@ Ακόμη κι όταν έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Μωαμεθανούς, το ιερατείο ήταν το πρώτο που συνεργάστηκε μαζί τους.
Πρώτος και καλύτερος ο Γεννάδιος Σχολάριος, που έδωσε γη και ύδωρ στον Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή, για να κερδίσει τον πατριαρχικό θρόνο και προνόμια.
Τα κέρδισε.
 Έγινε «αναίτιος και αφορολόγητος και αδιάσειστος».
Αυτός ο προδότης πατριάρχης, ο άνθρωπος που είχε κάψει τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, μπορεί να χαρακτηριστεί εκπρόσωπος των Ελλήνων;
Μπορεί να χαρακτηριστεί Έλληνας;
Μπορεί η κουλτούρα και το πνεύμα του να θεωρούνται ελληνικά;
Κι όμως, αυτό συμβαίνει, αυτό μας διδάσκουν.

@ Δυο ολόκληρους αιώνες μετά την άλωση, δεν υπάρχει πουθενά ελληνικό έθνος, ούτε καν ελληνική ταυτότητα.
Η ιστορία, ψυχρή, ανελέητη και χωρίς σκοπιμότητες γράφει ότι οι προσπάθειες επαναελληνοποίησης αρχίζουν μετά τα μέσα του 1700 με μπροστάρηδες τις εθνοπολιτισμικές κοινότητες των Ρωμιών, των Βλάχων και των Αρβανιτών.
Η αφορμή και οι επιρροές που λαμβάνουν προέρχονται από τον νεοελληνικό διαφωτισμό.
Η εκκλησία, είναι παντελώς απούσα, βολεμένη στο πλευρό του Σουλτάνου.

@ Ενώ, λοιπόν όλο το διάστημα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας αλλά και το μετέπειτα της οθωμανικής, η εκκλησία ήταν απολύτως συντεταγμένη με τους αφεντάδες, ενώ ουσιαστικά δεν υπήρχε ελληνικό έθνος, έπρεπε να εμφανιστεί ως η κρατούσα ψηλά τα λάβαρα.
Τα γραπτά όμως μένουν.
Κι η ίδια η εκκλησία στην Πατρική διδασκαλία που τυπώθηκε το 1798 έγραφε:
«ο άπειρος εν ελέει και πάνσοφος ημών Κύριος ύψωσε την βασιλείαν των Οθωμανών περισσότερον από κάθε άλλην, δια να αποδείξει αναμφιβόλως ότι θείω εγένετο βουλήματι…».
Κι αυτό, φυσικά, δεν έγινε υπό την πίεση των Τούρκων.
Έτσι;

4η ενότητα
Μουσικές ιστορίες

Οδός Αριστοτέλους

Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Καλατζής

@ Θεωρείται από τους πλέον εμπορικούς μα και ποιοτικούς δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας, που ουσιαστικά καθιέρωσε την Αλεξίου κι επιβεβαίωσε για ποιον λόγο, τότε,
ο Πάριος είχε τύχει τόσο μεγάλης υποστήριξης από τη δισκογραφική του εταιρεία, τη ΜΙΝΟΣ.
Ένας δίσκος του οποίου το εξώφυλλο είναι ζωγραφισμένο από τον σπουδαίο Έλληνα ζωγράφο Σπύρο Βασιλείου.

@ Ο Σπανός με τον Παπαδόπουλο είχαν «κουμπώσει» πολύ πριν την Οδό Αριστοτέλους.
Είχαν κάνει ήδη άλλους τρεις δίσκους («Μια Κυριακή», «Μέρες αγάπης» και «Σαββατόβραδο») από τους οποίους είχαν προκύψει σπουδαία τραγούδια.
Όπως το «Πες πως μ’ αντάμωσες» (Κόκκοτας), «Βροχή και σήμερα» (Γαλάνη), « Μια Κυριακή» (Μπιθικώτσης), «Ο Μπαγλαμάς» (Μπιθικώτσης), «Εϊβαλά» (Γαλάνη), «Μια βραδιά του Μαγιού» (Κόκκοτας), «Ο τρελός» (Κόκκοτας), «Μη καλέ μου μη» (Κόκκοτας), «Το Μαρικάκι» (Μητσιάς), το «Πειραιωτάκι» (Μοσχολιού) κα.

@ Από πλευράς τραγουδιστών:
Ο Καλατζής ήταν ήδη καταξιωμένος κι είχε τραγουδήσει Μητσάκη, Καλδάρα, Κουγιουμτζή και Λοΐζο.
Ο Πάριος είχε ήδη κάνει σημαντικά βήματα κι αποτελούσε τον εν δυνάμει βαρύ πυροβολικό της ΜΙΝΟΣ (μαζί με τον Νταλάρα και την ελπιδοφόρο Αλεξίου).
Είχε, μάλιστα πει τη «Θάλασσα του Πειραιά», του Μητσάκη, τραγούδι που έγινε διαχρονική του επιτυχία.
Κι όχι μόνο.
Έχει πει σε δίσκο 45 στροφών το «Ράκος», των Απόστολου Καλδάρα και Ανδρέα Χατζηνικολάου, τραγούδι που τον «στιγμάτισε».
Επιπλέον, είχε ήδη στο ενεργητικό του δυο LP, το «Τι θέλεις να κάνω» (1972) ενώ ένα χρόνο πριν (1971) συμμετέχει (με τους Νταλάρα, Διαμάντη, Καλατζή) στο δίσκο του Γιώργου Κατσαρού «Ο Σταμούλης ο Λοχίας».

@ Η Αλεξίου, από την πλευρά της,  είχε ήδη ερμηνεύσει τραγούδια στους δίσκους ορόσημα «Μικρά Ασία» (Απόστολος Καλδάρας – Πυθαγόρας), τον  «Βυζαντινό Εσπερινό» (Απόστολος Καλδάρας – Λευτέρης Παπαδόπουλος), «Καλημέρα ήλιε» (Μάνος Λοΐζος Δημήτρης Χριστοδούλου),  ενώ το πρώτο της τραγούδι «Όταν πίνει μια γυναίκα» ( 1970) Βασίλης Βασιλειάδης –Πυθαγόρας) είχε δημιουργήσει αίσθηση.
Όμως, δεν είχε κάνει προσωπικό δίσκο.

@ Σ΄ αυτούς, λοιπόν τους τραγουδιστές στηρίχτηκαν οι Σπανός και Παπαδόπουλος για την Οδό Αριστοτέλους.
Κι από αυτόν τον δίσκο ήρθε η καταξίωσή τους.

@ Να πούμε ένα χαρακτηριστικό του Γιάννη Σπανού.
Σπάνια έχει γράψει μουσική επάνω σε στίχους.
Αυτό συνέβη κυρίως στις «Ανθολογίες» του, που μελοποίησε Έλληνες ποιητές.
Έγραφε, λοιπόν, στο πιάνο την μελωδία, την ηχογραφούσε και εν συνεχεία αυτή πήγαινε στα χέρια του στιχουργού για να «ντυθεί» με λόγια.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, στην Οδό Αριστοτέλους, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έγραψε πρώτα τους στίχους.
Εξαίρεση έγινε μόνο σε τέσσερα τραγούδια που γράφηκε πρώτα η μελωδία και μετά ο στίχος.
Τα τραγούδια αυτά ήταν το «Γύριζαν τα τρένα», το «Μη με κοιτάς», το «Ήταν μια φορά» και το «Και».

@ Όταν ετοιμαζόταν το υλικό του δίσκου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος πήγαινε καθημερινά στο σπίτι του Σπανού, στην οδό Μοσχονησίων, στην πλατεία Αμερικής.
Εκεί, κάθονταν με τις ώρες.
Έγραφαν, έσβηναν, έπιναν, ξανάπιναν, έγραφαν, έσβηναν.
Όταν τελείωσε το υλικό του δίσκου, προέκυψε ο μεγάλος καυγάς.
Ο Σπανός ήθελε να πει ο Πάριος την «Οδό Αριστοτέλους», ο Παπαδόπουλος επέμενε να την πει η Αλεξίου.

@ Ο Πάριος στενοχωρήθηκε.
Μα μπροστά στην επιμονή του Παπαδόπουλου υποχώρησε.
Όπως υποχώρησε κι ο Σπανός.
Το τραγούδι το είπε η Αλεξίου.
Η οποία, μάλιστα, έχει δηλώσει ότι μόλις ερμήνευσε αυτό το τραγούδι κατάλαβε ότι είναι τραγουδίστρια.

@ Οφείλουμε να πούμε κάτι ακόμη γι αυτόν τον δίσκο κι ειδικά για τον Γιάννη Σπανό.
Ο σπουδαίος αυτός συνθέτης, από την εποχή ακόμη του Νέου κύματος του οποίου ήταν ο «πατέρας», ακροβατούσε  με περίσσια μαστοριά ανάμεσα στη μπαλάντα και το λαϊκό τραγούδι.
Παλαιότερα τραγούδια του –πριν την «Οδό Αριστοτέλους»- καταδεικνύουν κι αποδεικνύουν αυτήν την άποψη («Μια αγάπη για το καλοκαίρι» μα και «Άκου πως κλαίει ο μπαγλαμάς»).
Κάτι τέτοιο έκανε και στην «Οδό Αριστοτέλους».

@ Από τη μια έγραψε το ομότιτλο τραγούδι, το «Είπα να φύγω» και το «Γύριζαν τα τρένα» κι από την άλλη αμιγώς λαϊκά τραγούδια, όπως το «Μεθυσμενάκι» , το «Σαν την πικροδάφνη» και το «Μπουζουκομπαγλαμάδες»!

@ Από την πλευρά του ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έχει πει για το ομότιτλο τραγούδι:
«Το ‘γραψα στη γειτονιά μου. Εκεί, στην οδό Αριστοτέλους. Εκεί ήταν το σχολείο μου, το «γήπεδο» της παρέας, η «λεωφόρος» για το τρεχαλητό και τα παιδικά παιγνίδια.
Εκεί ήταν κι η Αργυρώ. Υπαρκτό πρόσωπο.
Ένα αγοροκόριτσο, μαυριδερό και άσχημο, που έκανε χειρότερες ζαβολιές από τα αγόρια.
Κι ήταν πάντα ξυπόλητη, βρίζοντας σαν χαμάλης».

@ Ο δίσκος άρχισε να ηχογραφείται στις αρχές του 1973, με την λιτή μα και τόσο μεστή ενορχήστρωση του ίδιου του Σπανού.
Στα δε μπουζούκια είναι ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, αν και δεν αναγράφονται στον δίσκο.
Κι ολοκληρώθηκε σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, σχεδόν με την πτώση της δικτατορίας.
Τότε, υπήρξε ο έντονος προβληματισμός για την τύχη του δεδομένου ότι το πολιτικό τραγούδι σάρωνε τα πάντα στο διάβα του κι όλη η Ελλάδα τραγουδούσε Μίκη Θεοδωράκη.

@ Τελικά ο Μάτσας αψήφησε τα πάντα κι ο δίσκος κυκλοφόρησε.
Περιττό να πούμε ότι η Ελλάδα μαζί με τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, άρχισε να ψιθυρίζει την «οδό Αριστοτέλους».
Κι η αλήθεια είναι ότι το ομότιτλο τραγούδι «συμπεριφέρθηκε» φασιστικά στα άλλα του δίσκου.
Τα οποία βρήκαν τον δρόμο τους κυρίως μετά την δημιουργία και άνθιση της «ελεύθερης» ραδιοφωνίας, το 1987.


@ Ήταν μια φορά
Πάριος (δεύτερη φωνή Αλεξίου)

@ Οδός Αριστοτέλους
Χάρις Αλεξίου

@ Είπα να φύγω
Πάριος

@ Σαν την πικροδάφνη
Πάριος

@ Γύριζαν τα τρένα
Αλεξίου (δεύτερη φωνή Πάριος)

@ Και
Χάρις Αλεξίου

@ Αμανάμ
Γιάννης Καλατζής (δεύτερη φωνή Αλεξίου)

@ Κι ακαρτέρει
Καλατζής

@ Μπουζουκομπαγλαμάδες
Καλατζής

@ Μεθυσμενάκι
Αλεξίου

@ Του γιαλού τα κύματα (δεύτερη φωνή Αλεξίου)
Καλατζής

@ Μη με κοιτάς
Πάριος


5η ενότητα
Αθλητικό Καλντερίμι

@ Μια νίκη κι ένα διασυρμό είχε το μενού της Ευρωλίγκα την εβδομάδα που έφυγε.

@ Στο παιγνίδι του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ με τη Μπαρτσελόνα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σκέφτηκαν ότι οι Ισπανοί μπορούν να κάνουν τη ζημιά.
Έρχονταν με φόρα από δυο συνεχόμενες νίκες (εκτός κι εντός έδρας) και για σημαντικό μέρος του παιγνιδιού έβρισκαν τρόπους να είναι μπροστά στο σκορ, ακόμη και με 7 πόντους.
Οι δε «πράσινοι» ήταν εκτός τόπου και χρόνου στο παιγνίδι που αγαπούν.
Δηλαδή στο τρίποντο.

@ Μα η Μπαρτσελόνα δεν μπορούσε να νικήσει αυτόν τον Παναθηναϊκό.
Ήταν θέμα χρόνου η προσαρμογή των «πράσινων» σε ένα άλλο παιγνίδι εκτός λογικής τριπόντου.
Έφεραν τη μπάλα κοντά στο καλάθι, έπαιξαν με τα δίποντα (28/41), έκανα τανάλια την άμυνά τους κι εξόντωσαν τους αντιπάλους τους.
Πολύ περισσότερο αφού αυτοί στον πάγκο τους έχουν αυτόν τον Αλόνσο, ανέκδοτο πραγματικό.
Που άφησε εκτός στο τέλος τον καλύτερο παίκτη του, τον Ερτέλ, ενώ την ώρα που έπρεπε να πιέσει και να παίξει σκληρή άμυνα (αφού ο Παναθηναϊκός έφευγε στο σκορ) εκείνος έβαλε τον … Ναβάρο.
Με αποτέλεσμα το πάρτι του Παππά, με 15 πόντους στην τελευταία περίοδο!

@ Ο Παναθηναϊκός είναι ευτυχής που διαθέτει στην ομάδα του τον καλύτερο play maker της διοργάνωσης.
Ο Καλάθης είναι παίκτης ορχήστρα.
Νομίζω ότι στο τέλος της περιόδου –αναλόγως και των αποτελεσμάτων και της πορείας των ομάδων τους- θα κονταροχτυπηθεί με τον πιτσιρικά, τον Ντόνσιτς της Ρεάλ, αναφορικά με τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης.
Προχθές, πάλι, τα έκανε όλα.
Έβαλε 17 πόντους, μοίρασε 12 ασίστ, έκλεψε 5 μπάλες, κατέβασε 4 ριμπάουντ.
Ε, δεν υπάρχει άλλο γκαρντ στην Ευρώπη να τα κάνει αυτά.
Δεν υπάρχει άλλο γκαρντ στην Ευρώπη να κάνει τόσο πολύ ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του.

@ Πλην Καλάθη και Παππά, καταντάει ρουτίνα να λέμε για τον Γκιστ.
Ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας που φτιάχνει ο Πασκουάλ.
Και σταθερά χρήσιμοι οι Ντένμον, Βουγιούκας και Λοτζέσκι.
Ειδικά ο τελευταίος, παίζει ΚΑΙ άμυνα που δεν έπαιζε στο λιμάνι.

@ Όταν, λοιπόν, αυτή η ομάδα βάζει 84 πόντους με θλιβερά ποσοστά στα τρίποντα, σημαίνει ότι βρίσκεται σε εξαιρετικό δρόμο.
Ειδικά αφού από την εξίσωση λείπει ο σταθερά εκτός φόρμας (εδώ κι ένα μήνα) Ρίβερς.
Δηλαδή ο κατ’ εξοχήν μπόμπερ του Παναθηναϊκού.
Έργο Πασκουάλ.

@ Η εβδομάδα που έρχεται είναι η πιο καθοριστική για τους «πράσινους».
Διαβολοβδομάδα με τα όλα της.
Σήμερα παίζουν πρωτάθλημα με την ΑΕΚ σε ένα παιγνίδι που ακόμη κι αν το χάσουν (ειδικά μετά την τρίτη ήττα του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ) δεν θα τους «πονέσει» πολύ.
Μα δεν θέλουν αν το χάσουν.

@ Στη συνέχεια –Τετάρτη και Παρασκευή- έχουν δυο παιγνίδια με ομάδες του φάιναλ φορ.
Πρώτα πάνε στην Κωνσταντινούπολη να βρουν τη Φενέρ και τον Ομπράντοβιςτ.
Κι ύστερα υποδέχεται στο ΟΑΚΑ την ΤΣΣΚΑ του Ιτούδη.
Ειδικά το δεύτερο παιγνίδι, ίσως κρίνει ακόμη και το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ.
Όπου για τις τέσσερις πρώτες θέσεις θα παλέψουν –κατά τη γνώμη μου και με τα τωρινά δεδομένα- πέντε ομάδες.
ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Φενέρ κι η Ρεάλ.
Ειδικά η Ρεάλ, που έρχεται με φόρα καθώς σιγά σιγά ενσωματώνονται οι τραυματίες της κι έχει σχετικά πιο βατό πρόγραμμα.

@ Και κάτι τελευταίο από το «πράσινο» στρατόπεδο.
Τις τελευταίες ημέρες έχει «ρίξει γέφυρες» επιστροφής ο Τζέιμς.
Που δεν του βγήκε η ιστορία με το ΝΒΑ, έχει τεράστια πρόταση από την Κίνα αλλά δεν θέλει να πάει εκεί και … νοσταλγεί την Αθήνα και τα ωραία της.
Χρειάζεται, όμως, ο τωρινός Παναθηναϊκός τον Τζέιμς;
Τώρα που η ομάδα «τρέχει» κι οι παίκτες έχουν μπει σε συγκεκριμένα –μη άναρχα- καλούπια του προπονητή;
Με συγκεκριμένους ρόλους;

@ Νομίζω ότι μια τέτοια προσθήκη θα αποσυντόνιζε τον Παναθηναϊκό, παρά θα τον ωφελούσε.
Ναι, όντως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, αλλά η εκτίμησή μου είναι ότι ο τρέλοΤζέιμς πιο πολύ θ’ ανακατέψει τον Παναθηναϊκό παρά θα του δώσει κι άλλη ώθηση.
Πολύ περισσότερο που αυτή η ομάδα εφέτος παίζει ΚΑΙ με μυαλό!
Μα ο Πασκουάλ ξέρει περισσότερα.

@ Πάμε και στον Ολυμπιακό.
Ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες έχασε από το ΠΑΟΚ και γνώρισε τη διαπόμπευση από τη Μπασκόνια.
Κι αν στη Θεσσαλονίκη έπαιξε δυο μέρες μετά το παιγνίδι του με την Αρμάνι (που δεν ήταν δα και μεγάλης δυσκολίας) και χωρίς δυο από τους γκαρντ του (Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς), άρα ίσως μπορεί κάποιος να βρει δικαιολογίες, στη Μπασκόνια δεν βρίσκει.

@ Η πλήρης κατάρρευση της ομάδας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.
Ούτε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η ομάδα κάνει τη φυσιολογική «κοιλιά» της.
Κι αυτό επειδή ξεκίνησαν εξαιρετικά με πολύ ενέργεια, καθαρό μυαλό και μεγάλη ευστοχία στα τρίποντα.
Το κυριότερο;
Ήταν πλήρεις. Χωρίς απουσίες.
Τη στιγμή που η Μπασκόνια δεν είχε τον οργανωτή και το μυαλό της, τον Χουέρτας.

@ Ξαφνικά όμως και χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο η Μπασκόνια, οι «ερυθρόλευκοι» διακόπτες έσβησαν.
Μέσα στο γήπεδο περιφερόταν ένας θίασος που οι πρωταγωνιστές του δεν ήξεραν καν τα λόγια του ρόλου τους.
Σε χρόνο dt δέχθηκαν 36 πόντους έναντι 14 που πέτυχαν εκείνοι.

@ Η άμυνα ήταν αφύλακτη διάβαση.
Όποιος «Βάσκος» ήθελε, έκανε ότι ήθελε και δη παντοιοτρόπως.
Στην επίθεση όλα γίνονταν στο γάμο του Καραγκιόζη κι η στεφάνη της μπασκέτας έμοιαζε με γκόμενα που τη φλέρταραν όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού.

@ Για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα.
Οι ήττες είναι μέσα στον αθλητισμό και στο πρόγραμμα.
Άλλο, όμως, ήττα κι άλλο διαπόμπευση.
Άλλο ήττα κι άλλο παράδοση.
Ειδικά από μια ομάδα που διαχρονικά πάλευε όλα της τα παιγνίδια μέχρι το τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου.
Αυτό, άλλωστε, το χαρακτηριστικό της έδωσε τίτλους.

@ Συνεπώς κάτι άλλο συμβαίνει.
Κι όσοι ζουν κοντά στον Ολυμπιακό, αρχίζουν και ψιθυρίζουν αυτό που ποτέ δεν θα ομολογηθεί δημοσίως.
Ότι, δηλαδή, όσο καιρό ο Ολυμπιακός έπαιζε χωρίς τον Σπανούλη ήταν άλλη ομάδα.
Οι παίκτες του είχαν σαφείς ρόλους σε άμυνα και επίθεση.
Από τη στιγμή που γύρισε ο Σπανούλης η ομάδα φαίνεται βραχυκυκλωμένη.
Ειδικά στα γκαρντ, η επιστροφή του Σπανούλη εξαφάνισε τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς.

@ Σκέψεις και μάλιστα μεγάλες πρέπει να γίνουν και για τη μεταχείριση του Τόμπσον.
Παίκτης με τα χαρακτηριστικά του και ζει στη σκιά…
Χωρίς ρόλο.
Χωρίς ηθικό.
Χωρίς βοήθεια.

@ Όπως και νάναι, Σφαιρόπουλος και παίκτες έχουν τη λύση στα χέρια τους.
Κι άλλες φορές έχουν βρεθεί σε μεγάλες κρίσεις, έχουν κλειδαμπαρωθεί στ’ αποδυτήρια κι έχουν βρει λύσεις.
Ας τις βρουν και τώρα.
Τώρα, όμως.
Διαφορετικά το καράβι μπορεί να ναυαγήσει.

@ Πώς μπορεί να ναυαγήσει;
Ήδη ισοβαθμεί με τον Παναθηναϊκό, από τον οποίο έχει χάσει στο ΣΕΦ και θα πάει να τον βρει στο ΟΑΚΑ.
Ήδη η Ρεάλ μπήκε στην τετράδα κι ακόμη παίζει ελλιπής.
Κι οι ερυθρόλευκοι θα πάνε να τη βρουν στη Μαδρίτη.
Η δε Φενέρ, όπως όλες οι ομάδες του Ομπράντοβιτς βρίσκουν ρυθμό και φόρμα στην Άνοιξη.
Κι η ΤΣΣΚΑ θα είναι σίγουρα στην τετράδα.
Πολύ θέλει, λοιπόν, το ναυάγιο;

@ Ακούω και διαβάζω –ειδικά στα social media- διάφορα για τον Σφαιρόπουλο.
Ψυχραιμίααα!

@ Θέλω να κάνω κι ένα σχόλιο γι αυτόν τον διαιτητή, Ευαγγέλου, που αποφάσισε ότι έπρεπε χθες βράδυ στη Λιβαδειά να ξεκινήσει το παιγνίδι Λεβαδειακού – Παναθηναϊκού, ενώ το γήπεδο είχε γίνει κολυμβητήριο από τη βροχή.
Αλήθεια: Αυτός ο διαιτητής πόσο iq μπορεί να διαθέτει;
Πόση εξυπνάδα χρειαζόταν για να καταλάβει ότι σ’ αυτό το γήπεδο δεν μπορούσε να ξεκινήσει παιγνίδι.
Όχι επειδή δεν κυλούσε ή έκανε αναπήδηση η μπάλα αλλά επειδή ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ θα έβαζε σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των παικτών.

@ Τα ίδια έκανε κι ο άλλος αστέρας, πριν λίγο καιρό, στο παιγνίδι κυπέλου της Λαμίας με τον Παναθηναϊκό.
Ο πολυτραγουδισμένος Αρετόπουλος.
Που επιβιώνει σαν τις κατσαρίδες με όλες τις καταστάσεις…

@ Κι επειδή πια υπάρχει τηλεοπτική εικόνα, υπάρχει διαδίκτυο, υπάρχει άμεση πληροφόρηση για τα πάντα, με την γελοία απόφαση αυτού του Ευαγγέλου γέλασε όλος ο κόσμος.
Πολύ περισσότερο όταν μετά από δέκα λεπτά … ποδόσφαιρου –πόλο, άρχισε να ρωτά τους παίκτες αν θέλουν αν συνεχιστεί ή να διακοπεί το παιγνίδι!!!
Μόνο γι αυτό πρέπει να του πάρουν τη σφυρίχτρα.

@ Είναι τυχαίο ότι στις δυο περιπτώσεις (Λαμία – Λιβαδειά) κοινός παρονομαστής και έρμαιο των Αρετόπουλου και Ευαγγέλου ήταν ο ανίσχυρος και διαλυμένος Παναθηναϊκός;
Θα ξεκινούσε ποτέ αυτό το παιγνίδι αν στη θέση των «πρασίνων» ήταν μια ισχυρή διοικητικά ομάδα;
Αν ήταν ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός;
Ποτέ!
--------------------------------------------------------------------------

@ Φτάσαμε αισίως στις τελευταίες σελίδες.

@ Στις οποίες θα έχει μόνο Τζιμάκο.
Έτσι, ως αποχαιρετισμό στον καλλιτέχνη που από τη μια μου έσπαγε τα νεύρα και από την άλλη με έκανε και γέλαγα με το ανατρεπτικό του χιούμορ….

@ Καλό ταξίδι Νεοέλληνα!

Νεοέλληνας

Σουζάνα

Ντισκοτσιφτετέλι

Κάγκελα παντού

Πανούσης – Νταλάρας

@ Αυτά και για σήμερα.
Την επόμενη Κυριακή το πρωί νέο «Καλντερίμι».
Και μη ξεχνάτε ότι οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια…





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου