Η διγλωσσία κι οι Γκεμπελίσκοι

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Η ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων, αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά το πρώτο βήμα για να επανεκκινήσει η οικονομία.

Η συμφωνία αποτελεί την επιτομή της έξυπνης κίνησης.

Πολύ περισσότερο αφού τα αεροδρόμια στα χέρια του κράτους, αποτελούσαν ντροπή για μια ευρωπαϊκή χώρα και δη για μια χώρα που έχει τον τουρισμό ως βαριά βιομηχανία.

Και μάλιστα, όταν στο προσφερόμενο τίμημα που καρπώνεται το ελληνικό κράτος, δεν συνυπολογίζονται τα χρήματα που θα

διαθέσουν οι επενδυτές για ν’ αναβαθμίσουν τις εγκαταστάσεις και τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Κι όμως είναι νωπές οι κραυγές του… «ηθικού» ΣΥΡΙΖΑ όσο και του υπερφίαλου κυβερνητικού του εταίρου, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση των «προσκυνημένων μερκελιστών» προχώρησε στον διαγωνισμό αποκρατικοποίησης.

Ας μη σταθούμε αυτή τη στιγμή σ’ αυτές, που όπως αποδεικνύεται δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια καλοστημένη παγίδα εξαπάτησης της ελληνικής κοινωνίας.

Ας σταθούμε στο σήμερα.

Την ώρα που είναι σαφές ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος για την προσδοκώμενη ανάπτυξη εκτός από αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις, την ώρα που ο πρωθυπουργός με μήνυμά του στο επενδυτικό φόρουμ «Invest in Greece», επιχειρούσε προχθές να παρουσιάσει τα πλεονεκτήματα της χώρας ούτως ώστε να προσελκυστούν ξένες επενδύσεις, μέσω μιας σειράς δραστικών μεταρρυθμίσεων που θα δημιουργήσει σταθερό περιβάλλον, διάφοροι τυχάρπαστοι υπουργοί του προτάσσουν τις δικές τους ιδεοληπτικές πραγματικότητες.

Τρανταχτό παράδειγμα ο αρμόδιος υπουργός επί των υποδομών, με καταγωγή από το βαθύ και τοξικό ΠαΣοΚ.

Ο οποίος, όχι μόνο δεν χαιρόταν για την τελική υπογραφή του στην αποκρατικοποίηση των αεροδρομίων, αλλά από τη βήμα της Βουλής εξέφραζε τη θλίψη  και τον πόνο του!

Επιτιθέμενος μάλιστα στη Νέα Δημοκρατία, επειδή είχε κάνει την διαπραγμάτευση και τη διαδικασία της αποκρατικοποίησης.

Για γέλια ή για κλάματα;

Πολύ περισσότερο όταν κάποιος που διαφωνεί δεν βάζει την υπογραφή του αλλά από σεβασμό στους πολιτικούς του όρχεις παραιτείται;

Τα ίδια έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευάγγελο Αποστόλου.

Ο οποίος ενώ κατέθεσε και ψήφισε τροπολογία για την ανάκτηση παρανόμων αντισταθμιστικών εισφορών (320 εκ ευρώ) που είχε λάβει ο ΕΛΓΑ, βγήκε μετά κι έλεγε δεξιά κι αριστερά ότι όσο είναι εκείνος υπουργός και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ … δεν θα υπάρξουν ανακτήσεις!

Για γέλια ή για κλάματα;

Ή μια πρωτοφανής διγλωσσία από άριστα εκπαιδευμένους γκεμπελίσκους που κάνουν το άσπρο –μάυρο;

Η πραγματικότητα τους έχει ρεζιλέψει.

Πετάνε τη μια αρλούμπα μετά την άλλη και ταμπουρώνονται πίσω από λεκτικές επιθέσεις εναντίον των… άλλων ή από τις αντισυμβατικές φορεσιές τους.

Μη αντιλαμβανόμενοι ότι καθίστανται απολύτως γελοίοι.

Ωστόσο, με κουλτούρα Λαφαζάνη, δεν μπορεί η χώρα να συναντήσει όχι μόνο το μέλλον της, αλλά ούτε καν το επόμενο δεκαπενθήμερο.

Πολύ περισσότερο αφού εκκρεμούν σημαντικής σημασίας αποκρατικοποιήσεις (Cosco, Αστέρας, Μικρή ΔΕΗ, Ελληνικό κλπ) επειδή υποσκάπτονται από πολιτικά ανόητους ιδεοληπτικούς υπουργούς, όπως ο Σκουρλέτης ή ο Δρίτσας.

Οι οποίοι ομού μετά των ομοίων τους, αφού εξαπέλυσαν επί χρόνια σ’ ένα ζαλισμένο λαό ασύστολα ψέματα, απεδείχθησαν εκείνο που φοβόντουσαν οι σώφρονες.

Ότι, δηλαδή, ήταν φτηνοί λαϊκιστές, καιροσκόποι και τυχοδιώκτες που δεν είχαν κανένα μα κανένα σχέδιο ή πρόγραμμα.

Άσχετοι ως προς τη γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και του συσχετισμού δυνάμεων, των αγορών κι αφελείς (;).

Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι πατώντας σε δυο βάρκες, στο τέλος θα γκρεμοτσακιστούν κι οι ίδιοι;

Κι αν για τους ίδιους ποσώς μας αφορά, δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι με τη διγλωσσία υποσκάπτουν το μέλλον του τόπου;

Είναι σίγουρο πλέον ότι δεν τους αφορά αυτό.

Τους νοιάζουν οι υπουργικές καρέκλες και τ’ αξιώματα.

Κι η εκλογική τους δημοσιοϋπαλληλική πελατεία.

Για την οποία αφού φρόντισαν να υπερφορολογήσουν οτιδήποτε κινητό κι ακίνητο, ανακοίνωσαν …αυξήσεις…