Οι ασυναρτησίες των συνιστωσών

Γράφει

ο Λευτέρης Αυγενάκης

Η μεγάλη στροφή των ψηφοφόρων προς το μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, στις τελευταίες εκλογές «φόρτωσε» ένα κόμμα του 5% με μεγάλες «ευθύνες».

Υπό το βάρος των πιέσεων αυτών, ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι χθες επιδιδόταν σε μια άνευ προηγουμένου άρνηση για κάθε τι που απασχολούσε την

Στο Καλντερίμι (Νο 20)

Η εβδομαδιαία στήλη με τα πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια του grpost.

@ Σήμερα το «Καλντερίμι» γίνεται αισίως πέντε μηνών.

Μια προσπάθεια που ξεκίνησε δειλά και χωρίς πολλές «πηγές» και «σπιούνους» και εξελίσσεται σε αγαπημένη ενασχόληση.

Οφείλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους του grpost, είτε για την αποδοχή της στήλης, είτε και

Ο Σύριζα και οι…ψεκασμένοι

Γράφει

ο Σήφης Πολυμίλης

 

Το οδυνηρό πάθημα της Κύπρου φαίνεται ότι δεν έγινε μάθημα  για ένα μέρος του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που επιμένει να θεωρεί τον τυχοδιωκτισμό ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής του παρέμβασης. Και δεν μιλάμε  για κάποια  περιθωριακά και μονίμως ανερμάτιστα  κόμματα στιλ Καμένου,αλλά για την αξιωματική αντιπολίτευση που επιμένει να πολιτεύεται με μια

Τώρα που η Ευρώπη αλλάζει ρότα…

Γράφει
ο Πάσχος Μανδραβέλης

Όλα δείχνουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει ρότα σε ό,τι αφορά τη φορολογία κεφαλαίου.
Απομακρύνεται από τις παλιές παραδοχές περί χαμηλών επιβαρύνσεων προκειμένου να έρθει η ανάπτυξη κι αποφάσισε να επιμερίσει διαφορετικά το βάρος της κρίσης.
Πρώτα θέσπισε τον φόρο στις

Δυστυχώς περί άλλων τυρβάζουμε

Η είδηση που κάνει τον γύρο του κόσμου και μάλιστα «στεγνά», χωρίς δηλαδή σχόλια, είναι η νυκτερινή αερομεταφορά 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Κύπρο.

Προφανώς για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της κυπριακής κοινωνίας, ειδικά μετά το σημερινό άνοιγμα των τραπεζών.

Η είδηση, όπως ήδη είπαμε, μεταδόθηκε

Ο Αλέξης κι ο Πάνος…

Αναρωτιέμαι τι μοίρα μπορεί να περιμένει την Ελλάδα, αν ποτέ πέσει στα χέρια του «φονικού» διδύμου Τσίπρα και Καμμένου.

Ίσως, το «μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά», να μην μπορεί ν’ απεικονίσει τις…νύχτες της Ελλάδας.

Ασυναρτησία μαζί με λαϊκισμό!

Ουτοπία μαζί με θεωρίες συνωμοσίας!

Ψεύτικο κι ασήμαντο λαμέ ομού μετά χοντροκοπιάς και μεγαλοϊδεατισμού.
Νεομπολσεβικισμός ομού μετά εθνικολαϊκισμού!

Όσα συνέβησαν στην Κύπρο, έδειξαν στην

Το κυπριακό και η πλήρης απομυθοποίηση του Τσίπρα

Οι εξελίξεις στο κυπριακό ζήτημα, ασφαλώς δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πολιτική την οποία ουσιαστικά πρότεινε στην ελληνική κοινωνία οδήγησε σε πρωτοφανή αδιέξοδα την Κύπρο.

Η πολιτική της μαγκιάς και της «επανάστασης με άσφαιρα πυρά», οδήγησαν την Κύπρο σε καταστάσεις που επ’ ουδενί θα ήθελε να βιώσει η ελληνική κοινωνία.

Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετώπισε από την αρχή το κυπριακό ζήτημα με

Ριζική Μεταρρύθμιση

Γράφουν οι Θεόδωρος Πολυζωίδης*

& Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης*

Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (3^η Μαρτίου 2013) το άρθρο[1] του πρώην Υπουργού, κ. Αλέκου Παπαδόπουλου και του καθηγητή κ. Γεώργιου Σωτηρέλλη, σχετικώς με τις αλλαγές, οι οποίες -κατά τη γνώμη των συγγραφέων-

Οι χαμένες ευκαιρίες της Κύπρου και οι μεγαλοϊδεατισμοί – Αναστασιάδης, Χριστόφιας, εκκλησία-

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με το λεγόμενο κυπριακό ζήτημα, σε όλη την ιστορία της μεγαλονήσου, πάντα ο συναισθηματισμός είχε πρωτεύοντα ρόλο έναντι της κοινής λογικής και του πολιτικού ρεαλισμού.

Μόνο σε μια περίπτωση ο συναισθηματισμός δεν ήταν κυρίαρχος σε απόφαση αναφορικά με το μέλλον της Κύπρου.

Το 1916, όταν η Αντάντ συναινούσε στην ένωσή της με την Ελλάδα, αρκεί η χώρα μας να

Στο Καλντερίμι (Νο 19)

Η εβδομαδιαία στήλη

με τα παραπολιτικά σχόλια του grpost

@ Τούτο το «Καλντερίμι» γράφεται ειδυλλιακά.

Σε μια ξαπλώστρα χωμένη στο χιόνι του Παρνασσού.

Κελάρια.

Κόσμος λίγος, λιακάδα καταπληκτική, χιόνι άριστα περιποιημένο από τους «μάγκες» του χιονοδρομικού κι ελληνικός καφές με τους κουβάδες!

Έχω αποφασίσει να γράφω

Ο Αμβρόσιος, οι κατάρες, το ΠΑΜΕ κι οι αλήθειες

Στη χώρα που ο κάθε Βαρουφάκης, Λαπαβίτσας, Λαφαζάνης, και πλείστα όσα καμένα μυαλά ή γραφικοί ψευτοεπαναστάτες, λένε ότι θέλουν κι ότι κατεβάσει η γκλάβα τους, ασφαλώς και δεν μπορεί να αρνηθεί κανένας το δικαίωμα στον ακροδεξιό παπά που ηγείται της μητρόπολης Καλαβρύτων, να εκφράζει τις δικές του απόψεις και θέσεις.

Άλλο, όμως, αυτό κι άλλο το συνεχές

Χρυσοπράσινο φύλλο, ριγμένο στο πέλαγος…

Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης

Τα ριάλια, ριάλια, ριάλια, τα σελίνια μονά και διπλά,
τα μονόλιρα, πεντόλιρα και πού `ντα, ο πεζεβέγγης που τα `χει στη πούγγα...
Εσύ ‘σαι ο καθρέφτης, το καθαρόν γιαλίν που φέγγει στην Ευρώπην και στην Ανατολήν!

Η -ήδη απορριφθείσα από την Κυπριακή Βουλή- πρόταση νόμου για την επιβολή εκτάκτου εισφοράς επί των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, η οποία προέκυψε ως κατ’ αρχήν συμφωνία στο Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωζώνης (και όχι της Ε.Ε.), προκάλεσε ήδη μεγάλες αντιδράσεις. Όμως, όπως δείχνει η αντίδραση των αγορών, δεν

Η κυπριακή αυτοκτονία

Την ώρα που η «επανάσταση» του κυπριακού «όχι», του συναισθηματισμού και της ουτοπίας πανηγύριζαν για το χαστούκι που τάχα έδωσε η Κύπρος στην Γερμανία και στην Ευρωζώνη, εμείς από εδώ γράφαμε (βλέπε άρθρο με τίτλο «Ο κυπριακός μονόδρομος») για τον μοναδικό δρόμο που είχαν ν’ ακολουθήσουν οι Κύπριοι.

Φυσικά, τόσο στο διαδίκτυο, όσο και από

Αρχιδιές Γιωργούλα μου…

Αν κάποιος ξένος δημοσιογράφος επιχειρήσει να κάνει μια χαρτογράφηση του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού στην Ελλάδα για να τη μεταφέρει στους αναγνώστες της εφημερίδας του, θα πρέπει να ζητήσει από τον διευθυντή του να κρατήσει ανοιχτό χώρο πολλών δεκάδων σελίδων, για να έχει η έρευνά του, σχετικά, ολοκληρωμένη αποτύπωση εικόνας.
Αν επιχειρήσει να γράψει θα διαπιστώσει ότι:

1.      Οι ιδιοκτήτες ακινήτων –αποτελούν

Case study προς αποφυγήν

Γράφει

ο Γιώργος Αγαλιώτης

Εντάξει η Κύπρος πληρώνει για τα λάθη της ,εμείς το ίδιο ,όλες οι χώρες του Νότου ναι ευθύνονται για τη λάθος οικονομική πολιτική που ακολούθησαν τη τελευταία τουλάχιστον δεκαετία.

Δεκτό να κουρευτούν τα κρατικά ομόλογα ,να μπει νέα δυσβάστακτη φορολογία ακόμη και να κουρευτούν καταθέσεις έστω και αν το πλήγμα είναι ανεπανόρθωτο στη τραπεζική πίστη, με ότι αυτό

Ο κυπριακός μονόδρομος

Έχει κάποιος νουνεχής άνθρωπος την άποψη ότι θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ το «κρυφτούλι» της Κύπρου με την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το σύστημα των κυπριακών τραπεζών που έπαιζαν με τη φωτιά επί χρόνια κι είχαν καταστεί το μεγάλο «πλυντήριο» της ευρωζώνης;

Είτε αρέσει στην συναισθηματική πλευρά που πάντα βλέπουν οι Έλληνες την Κύπρο, είτε

Ουαί υμίν...

Έχω την αίσθηση ότι με την περίπτωση του νεαρού ποδοσφαιριστή Κατίδη και τον τρόπο πανηγυρισμού του για γκολ που πέτυχε, ξεπεράσαμε κάθε όριο φαρισαϊσμού και υποκρισίας.

Ο Κατίδης, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι τίποτα περισσότερο από άλλη μια περίπτωση ανιστόρητου, αναλφάβητου και

Η αποτυχία εκλογικής συνεργασίας Δράσης ΔΗΞΑ τον Μάιο 2012

Γράφει

ο Νίκος Γιαννής

Στέλνω το παρόν μήνυμα σε όσους τις τελευταίες μέρες μου ζήτησαν προσωπικώς να τοποθετηθώ και σε όσους συμμετείχαν το τελευταίο διάστημα προ των εκλογών του Μαΐου 2012 στη συζήτηση περί κοινής καθόδου των μεταρρυθμιστικών, φιλελεύθερων και κεντρώων πολιτικών δυνάμεων στις επερχόμενες εκλογές στο πλαίσιο πρωτοβουλίας μου.

Καθότι δεν έχω παρακολουθήσει το ζήτημα, όπως έχει τεθεί στο Facebook και δεν είμαι φυσικά υποχρεωμένος να αναλώσω τον χρόνο μου σε αυτήν την αναζήτηση, παρακάτω απαντώ στο ερώτημα

Στο Καλντερίμι (Νο 18 )

Η εβδομαδιαία στήλη
με τα παραπολιτικά σχόλια του grpost

@ Αληθεύει ότι γίνονται προσλήψεις συμβασιούχων στο Πολιτισμού;

Κι ότι, επιπροσθέτως, το πολιτικό σύστημα «παίζει» και το χαρτί των νέων διοδίων;

Στα οποία, μέσω των

Αντί μνημοσύνου…στιγμές από τότε….

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πέρασαν κιόλας επτά χρόνια, από την ημέρα που ο σημαντικός ευπατρίδης και πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, ξεκίνησε το ταξίδι του για την αιωνιότητα.

Σαν σήμερα, 15 Μαρτίου του 2006.

Ο ίδιος δεν θα ήθελε ποτέ αναφορές και μεγαλοστομίες.

Άλλωστε, γνήσιο τέκνο της καραμανλικής σχολής, απεχθανόταν τα θριαμβευτικά ταρατατζούμ και λοιπά πανηγύρια.

Ο Γεώργιος Ράλλης, εξέφραζε μια τελείως διαφορετική τοποθέτηση από τον Ευάγγελο Αβέρωφ στην «μάχη» για την προεδρία της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, όταν ο Καραμανλής μεταπήδησε στην Προεδρία.

Διαφορετική τοποθέτηση είχε και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Ο μεν Ράλλης πίστευε ότι

Κι ύστερα αναρωτιούνται γιατί η κοινωνία πιάνει τ’ αχαμνά της όταν τους βλέπει…

Δεν είναι καθόλου εύκολο να κατανοηθεί από τους πολίτες, η στάση κάποιων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ, στην ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Ηλία Κασιδιάρη, για το αδίκημα του προπηλακισμού της Λιάνας Κανέλλη.

Πολύ περισσότερο, όταν ο ίδιος ο βουλευτής της Χ.Α. είχε ζητήσει ψήφο υπέρ της άρσης ασυλίας του.

Ο ένας, μάλιστα, ο

Στην… πυρά της «ιεράς» Αριστεράς ο μη Αριστερός συγγραφέας.

Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο μου «Hellas Special Άφιλτρο», με την ιστορία των πρωθυπουργών της Ελλάδας από το 1922 μέχρι το 2007, δοσμένη με σατιρικό τρόπο, αντιμετώπισα σ’ όλες τις παρουσιάσεις του ανά την Ελλάδα, τη λυσσαλέα επίθεση στελεχών της Αριστεράς, με το πρωτοφανές επιχείρημα ότι αποσιωπώ τον αγώνα του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ!

Λες κι οι οργανώσεις αυτές ήταν…πρωθυπουργοί!

Γράφτηκε, επίσης, κυρίως σε έντυπα του περιθωρίου ή άλλα που εκφράζουν την παλαβή Αριστερά, ότι

Οι αντιγραφές του Τσίπρα και τα φλερτ με τους γόνους

Λίγες ώρες μετά την έντονη αντίδραση του «Αριστερού Ρεύματος» προς τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, για τα ανοίγματά του προς το καραμανλικό ακροατήριο, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε την απάντησή του.

Μίλησε για «νταβατζήδες», χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Κώστας Καραμανλής, στο περιθώριο μιας σουβλακοκατάνυξης.

Έστειλε, δηλαδή, το μήνυμα στην εσωκομματική του αντιπολίτευση, ότι

Αμετανόητες εστίες πολιτικής φαυλότητας

Γράφει
ο Στάμος Ζούλας

Ποία εξήγηση μπορεί να δοθεί στην ενθουσιώδη υποδοχή του Γ. Παπανδρέου στο πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα με την κραυγή «να ’τος να ’τος ο πρωθυπουργός»;
Οι παραληρούντες σύνεδροι πάσχουν από πλήρη αμνησία ή τους διακατέχει απόλυτη ακρισία;
Και ακόμη. Πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι στην προ ημερών δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου στο

Στο Καλντερίμι (Νο 17)

Η εβδομαδιαία στήλη

με τα παραπολιτικά σχόλια

του grpost

@ Πριν αλέκτωρ λαλείσαι…

Γράψαμε (στο καλντερίμι Νο 11) για τις σκοτούρες του Βενιζέλου με τις γυναίκες του στην ευρωβουλή.

Επί λέξει:

«Ο Βενιζέλος, πάντως, έχει εσχάτως μπλεχτεί και με γυναίκες.

Ο παππούς μου που

Ο γέρος του Βοριά

Όταν ξεκίνησα να γράφω την βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που εξεδόθη με τον τίτλο «Ο γέρος του βοριά» (Εκδόσεις Τσαμαντάκη), δεν μπορούσα να φανταστώ σε τι ατραπούς, μονοπάτια, αλλά και τεράστιες λεωφόρους έμπαινα.

Δεν μπορούσα να φανταστώ, ότι εντρυφώντας στη σκέψη του, στην πολιτική του πορεία, στην καθημερινότητά του, θα ανακάλυπτα πράγματα που δεν είχαν καμιά σχέση με όσα ήξερα.

Δεν κρύβω, ότι αρχικά αντιμετώπιζα με έντονη επιφυλακτικότητα τον πολιτικό του βίο, επηρεασμένος από τα διάφορα κυκλοφορούντα απ’ τους πολιτικούς του αντιπάλους (δεξιό Κράτος, παλάτι, ξερονήσια και διάφορα άλλα παρόμοια).

Μπαίνοντας κάθε μέρα όλο και

Το…ανεξάρτητο Κράτος του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης!

Εκεί στη Νέα Δημοκρατία, θα πρέπει, ασφαλώς, να είναι ιδιαιτέρως προβληματισμένοι για κάποιους εκ των αιρετών αρχόντων της αυτοδιοίκησης που επιλέγουν και στηρίζουν.
Δεν αναφέρομαι, στις ιστορίες με τις ποινικές διώξεις, ούτε σ’ αυτή με την καταδίκη του Παπαγεωργόπουλου, αλλά σ’ εκείνες που αφορούν τον λαϊκισμό κάποιων, την φαιδρότητα των απόψεών τους και τη γραφικότητα που αποπνέουν.
Τελευταίο παράδειγμα, ο

Στην κορυφή της διαφθοράς οι ΟΤΑ

Ή βαριά καταδίκη του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, μπορεί να έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στο ευρύ κοινό, αλλά δεν αποτέλεσε έκπληξη για όσους γνωρίζουν εκ των έσω τα της αυτοδιοίκησης.

Απλώς, φαίνεται ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου.

Ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, έχει τοποθετήσει τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης στην κορυφή της κατάταξης των φορέων που «ανθεί» η διαφθορά.

Αυτή τη στιγμή, διερευνώνται

Το πρώτο «πράσινο» συνέδριο (1984), της…δικαίωσης, του Αραφάτ και της νοθείας!

Συνεδριακές ημέρες για το ΠαΣοΚ, τούτες που περνάμε.

Κι είναι μια αφορμή να θυμηθούμε πως έγινε το πρώτο συνέδριο της «Αλλαγής», σε εποχές της «πράσινης» παντοδυναμίας, αλλά και πολιτικής, κοινωνικής αποχαύνωσης.

Τα αρχειακά κιτάπια λένε, ότι το πρώτο συνέδριο του ΠαΣοΚ, έγινε δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή του.

Τον Μάιο του 1984, λίγο πριν τις ευρωεκλογές, που θα ήταν η πρώτη αναμέτρηση με τη Νέα Δημοκρατία, μετά την άνοδό του στην εξουσία.

Βεβαίως, είχαν προηγηθεί

Με λένε Γιώργο και ποτέ δεν μετανιώνω!

Ο Βασίλης Σκουντής,

γράφει από καρδιάς,

ένα ρέκβιεμ

για τον Γιώργο Κολοκυθά

Ο Θεός πρέπει να 'χε πέσει σε κατάθλιψη, γι' αυτό φαίνεται πως πήρε κοντά του τον πάντοτε κεφάτο Γιώργο Κολοκυθά και ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τον μέγιστο Έλληνα μπασκετμπολίστα που μας μίσεψε στην επέτειο του ρεκόρ του Τσάμπερλεν!

Δεν ξέρω εάν (όπως τραγούδαγε κάποτε ο Ξυλούρης) έβαλε

Στο Καλντερίμι (Νο16)

Η εβδομαδιαία στήλη

με τα παραπολιτικά σχόλια του grpost

@ Βρε τι μαθαίνει κανείς όταν περπατά στα καλντερίμια της πολιτικής.

Μέχρι και για την ηγεσία του Εθνικού θεάτρου έχει ενδιαφερθεί σφόδρα ο μπάρμπα Φώτης.

Εκεί, δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές, αφού δεν πρόκειται να απολυθεί κάποιος δημόσιος υπάλληλος, αλλά να

Ο σοσιαλισμός των ηλιθίων

Γράφει
ο Σταύρος Τζίμας*

Το φαινόμενο των «αγανακτισμένων» πάει τώρα και στη Βουλγαρία.
Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για το πώς είδαν οι ξένοι τους Ελληνες «αγανακτισμένους» επιχειρεί στο βιβλίο του ο Γάλλος φιλόσοφος Pierre-Andre Taguieff με τίτλο «Ο νέος εθνικολαϊκισμός», (εκδ. Επίκεντρο). Μεταφέρω χωρίς σχόλια: «…Στην περίπτωση των Ελλήνων ή Ισπανών “αγανακτισμένων”, η αγανάκτηση στρέφεται κατά των “διεφθαρμένων” πολιτικών συστημάτων ή της

Άντε γαμηθείτε γαϊδούρια…

Θα ζητήσουμε προκαταβολικά συγγνώμη σε όποιους ενοχλούνται από την ελευθεροστομία του τίτλου.

Όμως, τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο.

Όσοι δεν κατανοούν, εγκλωβισμένοι στους δογματισμούς τους και τις διάφορες «κόκκινες» γραμμές, ότι αυτή η χώρα κι η κοινωνία της διαλύθηκαν επειδή «έσκασε» ο δημόσιος τομέας της, καλό θα είναι να ανασυντάξουν τη σκέψη τους.

Ο ορυμαγδός που σηκώνεται και πάλι, επειδή