Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Η υπερφορολόγηση κι ο τελάλης της Βουλής


Είναι τόσο σαφές το γεγονός ότι η υπερφολόγηση της ακίνητης περιουσίας έχει ως σκοπό την συντήρηση αυτού του ανοσιουργήματος που εμείς ονομάζουμε Κράτος, όσο ότι η θάλασσα περιέχει αλάτι.
Κι από τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα –σχεδόν συνολικά- δεν αποφασίζει να διορθώσει το Κράτος, από τη στιγμή που η
κοινωνία –σχεδόν στον μέγιστο βαθμό της- δεν συναινεί να αλλάξουν τα πάντα, τότε η υπερφορολόγηση είναι μοιραία.
Ακόμη κι αν δημιουργεί ανισότητες κι είναι κοινωνικά άδικη.
Έχουμε γράψει (βλέπε άρθρο με τίτλο «Η Ελλάδα κι επισήμως πρώτη νεοκομμουνιστική χώρα της Ευρωζώνης», Πέμπτη 24 Οκτωβρίου) ότι η υπερφορολόγηση των ακινήτων, εκτός από την πυροδότηση αντιδράσεων, προκαλεί σαφή απαλλοτρίωση της αστικής δημοκρατίας.

Όσα ξέραμε επί δεκαετίες με τα δανεικά έχουν τελειώσει.
Όσο είχαμε ελλείμματα και τα καλύπταμε με δανεικά, όλα ήταν ωραία και καλά.
Τώρα που όλα αλλάζουν, ακόμη και βιαίως, τώρα που πρέπει να ζούμε με όσα παράγουμε, μας κακοφαίνεται.
Μέχρι ένα σημείο είναι λογικό.
Αλλά δεν είναι λογικό να μη θέλουμε να αλλάξουμε το παραμικρό.

Σήμερα, οι νεοέλληνες και δη οι συνεπείς, έχουν φτάσει στο σημείο να καταβάλλουν περισσότερους φόρους από όσους τους αναλογούν, επειδή το Κράτος είναι τεράστιο.
Παρ’ ότι είναι τεράστιο, εξακολουθεί να παραμένει αναποτελεσματικό, επειδή δεν μπορεί να ελέγξει την φοροδιαφυγή. Ούτε καν πόσοι πληρώνονται από αυτό….

Σήμερα οι νεοέλληνες, ακόμη κι τα εκατομμύρια των ανέργων, υποχρεούνται να καταβάλλουν τεράστιους φόρους, επειδή κάποιες κάστες, όπως οι αγρότες, δεν θέλουν να πληρώνουν το μερίδιό τους.

Σήμερα οι νεοέλληνες, ακόμη και τα εκατομμύρια των ανέργων, υποχρεούνται να καταβάλλουν τεράστιους φόρους για τα ακίνητα που έχουν αποκτήσει με διαφάνεια κι έχουν ήδη πληρώσει βαρύτατη φορολογία γι’ αυτά.
Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά, υπολογισμένους με αντικειμενικές αξίες που υπήρχαν πριν την κατάρρευση της χώρας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η σφοδρή φορολογική επίθεση –αντί της διάλυσης και αναδημιουργίας ενός πιο φτηνού και πιο παραγωγικού Κράτους- έχει οδηγήσει σε πλήρη εξάντληση της κοινωνίας.
Κι αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο από τις αντιδράσεις, αλλά και από την ραγδαία μείωση των καταθέσεων στις τράπεζες, απ’ όπου φεύγουν χρήματα για πληρωθούν οι φορολογικές υποχρεώσεις.
Όλα είναι ένας φαύλος κύκλος.
Επιχειρούν να μπαλώσουν την μια τρύπα κι αρχίζει να χάσκει άλλη.

Όσο αναγκαία –κι ίσως δίκαιη κοινωνικά- είναι η φορολόγηση του πλούτου και της περιουσίας, τόσο πιο αναποτελεσματική καθίσταται.
Όχι μόνο εξ αιτίας των εγγενών αδυναμιών των κρατικών μηχανισμών, αλλά κι εξ αιτίας του γεγονότος ότι καταστρέφει μέγα μέρος της ραχοκοκαλιάς του τόπου. Καταστρέφει τη μεσαία τάξη, την κοινωνία που οφείλει να έχει κίνητρα για να προκόβει.

Εξ αυτών και πολλών άλλων, είναι πράγματι περίεργη η στάση εκείνων των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, που «επαναστάτησαν» εναντίον της φορολογίας προς τα ακίνητα των μη αστικών περιοχών.
Κι άκρως υποκριτική, πολιτικάντικη.
Ενώ έχουν υπογράψει –ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, τώρα που οι επιπτώσεις του αγγίζουν τους «πελάτες» - ψηφοφόρους τους, σκούζουν σαν την χήρα στο κρεβάτι, με πρώτον και καλύτερο τον γνωστό τελάλη* της Βουλής, που από τότε που δεν έγινε υπουργός (με το τρανταχτό επιχείρημα ότι η περιοχή του έχει να δει υπουργό 20 χρόνια), δεν λέει να το χωνέψει κι επιδίδεται στον λαϊκίστικο κλεφτοπόλεμο με παλιομοδίτικο μπαϊράκι.
Αντί, λοιπόν, ο τελάλης κι οι λοιποί συνοδοιπόροι του να πιέσουν προς την κατεύθυνση δομικών αλλαγών στο Κράτος, που θα εξασφαλίσουν λιγότερη ανάγκη φόρων από όλους, ζητούν να μη πληρώνουν οι «πελάτες» τους.
Κι όταν τους ζητιέται να καταθέσουν ισοδύναμα οικονομικά μέτρα για να αποφευχθεί η φορολογία των «πελατών» τους, απαντούν ότι …δεν είναι δική τους δουλειά.
Όπως έκανε ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης!
Προφανώς γι αυτούς είναι ήσσονος σημασίας το γεγονός ότι αν δεν πληρώσουν οι «πελάτες» τους, θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα κάποιοι άλλοι…
Δεν βαριέστε, κουβέντα να γίνεται και ν’ ακούγεται το ονοματάκι τους στα καφενεία των χωριών τους….

* Πρόκειται για τον βουλευτή Ιορδάνη ή Δάνη Τζαμτζή κι η προσφώνηση αφορά την άκρως εποικοδομητική για το κοινοβουλευτικό του έργο ανάγνωση του ονομαστικού καταλόγου των βουλευτών κατά τις ονομαστικές ψηφοφορίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου