Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Η λύση για τον Παναθηναϊκό είναι ο Ιτούδης


Λένε ότι οι μεγάλες κρίσεις στους γάμους έρχονται στις επταετίες. Στην προκειμένη περίπτωση, στον γάμο του Παναθηναϊκού με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, η κρίση ήρθε λίγο πριν ξεκινήσει η δεύτερη επταετία.
Δεκατρία χρόνια στην ίδια κλίνη, ήταν πράγματι πολλά. Δεν θέλουμε να δημοσιοποιήσουμε τους λόγους του διαζυγίου, αφού δεν το έκαναν ούτε ο Παναθηναϊκός ούτε ο μεγάλος Σέρβος.
Ο χωρισμός άλλωστε ήταν τόσο πολιτισμένος, που δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Ας πούμε, λοιπόν, ότι επήλθε κορεσμός.
Ας πούμε ότι τέλειωσε ένας
 μεγάλος έρωτας κι έμειναν μια βαθειά αγάπη, εκτίμηση, στοργή.
Ας πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Για όλα όσα έδωσε στον Παναθηναϊκό, στο ελληνικό μπάσκετ.
Για όλα όσα μας έμαθε.
Από το ίδιο το μπάσκετ, μέχρι τον πολιτισμό και την ευπρέπεια.
Κι ας πάμε στην επόμενη ημέρα.

Μαθαίνουμε ότι στα γραφεία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έρχονται βροχή από διάφορους μάνατζερς οι προτάσεις για νέους προπονητές.
Μάθαμε ότι κάποιοι αυτοπροτάθηκαν  κιόλας.
Μαθαίνουμε ότι στα ηγετικά κλιμάκια του Παναθηναϊκού εξετάζουν σοβαρά την περίπτωση του Ηλία Ζούρου, ο οποίος δεν θα μείνει στην Ανατολού Εφές (που θέλει τον Ομπράντοβιτς), ενώ τελειώνει και το συμβόλαιό του με την Εθνική ομάδα.
Μαθαίνουμε ότι προτάθηκαν ο Οκτάϊ Μαχμούτι, ο Τούρκος που τα έκανε θάλασσα εφέτος στη Γαλατά Σαράι, ο Ιταλός Πιανιντζάνι της Σιένα, παρ’ ότι έχει συμβόλαιο με τη Σιένα, ο αυταρχικός Ντούσαν Ιβάνοβιτς που θα διώξει η Κάχα Λαμποράλ και ο Κροάτης Σπάχια που πριν λίγο καιρό εκδιώχθηκε από τη Φενέρ Μπαχτσέ – Ούλκερ.
Στη λίστα των προτάσεων, περιέχεται και το όνομα του Βουγιόσεβιτς, ο οποίος με μπάτζετ μαμούθ τα έκανε εφέτος μούσκεμα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Τους περισσότερους από αυτούς, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τους είχε για μια «χαψιά» κι είναι αυτονόητο ότι έχουν ελάχιστο ειδικό βάρος για τον πάγκο του Παναθηναϊκού και ειδικά στη σκιά του μεγάλου Σέρβου.
Ανεξαρτήτως αν θα είναι άδικη για όποιον κι αν είναι προπονητής στον Παναθηναϊκό, η σύγκριση με τον Ομπράντοβιτς.

Το περίεργο είναι, ότι για πολλούς ανθρώπους του Παναθηναϊκού και του μπάσκετ γενικότερα, η λύση είναι απολύτως ορατή, αλλά μάλλον «δεν την βλέπουν» οι Δημήτρης Γιαννακόπουλος, Φραγκίσκος Αλβέρτης και Μάνος Παπαδόπουλος που ασχολούνται με το ζήτημα.
Η ορθολογική λύση δεν είναι άλλη από τον ασίσταντ κόουτς του Παναθηναϊκού Δημήτρη Ιτούδη.
Χρόνια και χρόνια στο πλευρό του Ομπράνοβιτς, «ψημένος» στα δύσκολα, διορατικός, έξυπνος, δουλευταράς, νέος, φιλόδοξος, γνώστης της ελληνικής και ευρωπαϊκής πραγματικότητας, πασίγνωστος στους πάντες, καθηγητής του μπάσκετ, σοβαρότατος άνθρωπος, απολύτως έτοιμος για το μεγάλο άλμα της καριέρας του και φυσικά Έλληνας..
Ποιος, άραγε, άλλος συγκεντρώνει τα πλεονεκτήματα που διαθέτει ο Δημήτρης Ιτούδης;
Και πόσο πιο ομαλά κι ανώδυνα θα ξεκινήσει η μετά Ομπράντοβιτς εποχή με τη δική του παρουσία; Πόσο πιο οικεία θα είναι η παρουσία του – σε συνδυασμό με όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του- για τους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά και του μπάσκετ;
Και, σε τελική ανάλυση, δεν πρέπει να εμπιστευθεί ο Παναθηναϊκός έναν άνθρωπο που ήταν το alter ego του Ομπράντοβιτς με απόλυτη επιτυχία;
Για να δούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου