Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Δυστυχώς η
ιστορία με τους… ψεκασμένους δεν αποτελεί άλλη μια γραφική περίπτωση της ελληνικής
κοινωνίας και της πολιτικής μας ζωής…
Απλά το …θεωρητικό
των ψεκασμένων καταδεικνύει απολύτως την τραγική ανευθυνότητα κι επιπολαιότητα με
την οποία χειρίζεται τα δημόσια πράγματα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ.
Καταδεικνύει και
κάτι ακόμη:
Πόσο χαμηλά έχει
πέσει το
επίπεδο της πολιτικής μας ζωής.
Πόσο έχει
διεισδύσει η συνωμοσιολογία στα ανώτατα κλιμάκια του πολιτικού μας βίου.
Πόσο οι ημιμαθείς
που υιοθετούν κι ασπάζονται κάθε ανοησία του διαδικτύου επιχειρούν να
καθοδηγήσουν μια ολόκληρη κοινωνία στους δικούς τους παραλογισμούς και στις δικές
τους ψυχώσεις.
Η κυριούλα που
επί καιρό φωτογραφιζόταν πλάι στο Πάνο Καμμένο, τον Τέρενς Κουίκ και τα λοιπά
λαμπερά αστέρια των ΑΝΕΛ και προτάθηκε για πρόεδρος του ΕΦΕΤ, δεν αποτελεί
μεμονωμένο περιστατικό.
Δεν πρέπει να λησμονούμε
ότι σε πρόσφατη δημοσκόπηση, κατεγράφη πως το ένα τρίτο των Ελλήνων πιστεύουν
ότι … μας ψεκάζουν!
Μεσαίωνας μικρονόων!
Συνωμοσιολόγων,
ξενοφοβικών κρετίνων ελληναράδων…
Μελαγχολία!
Από την άλλη
πλευρά, την Ελλάδα… της Δύσης, τους σχεδόν τέσσερις μήνες που βρίσκεται στην
εξουσία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, επισκέφτηκαν και έλαβαν υποδοχή αρχηγού
κράτους δυο υψηλοί προσκεκλημένοι:
Το άγιο φως!
Και τα λείψανα της
Αγίας Βαρβάρας!
Πρώτη φορά
Αριστερά!
Μελαγχολία!
Με τον πνευματικό
Μεσαίωνα παρόντα.
Ποιος Διαφωτισμός
τώρα;
Ποια επιστήμη;
Ποια λογική;
Περιφορά λειψάνων
για να λάβουν … ελπίδα κι ίσως… ίαση οι καρκινοπαθείς του «Αγίου Σάββα»… παρόντων
υπουργών, βουλευτών κι αρχηγών κομμάτων…
Και γιατί μόνο οι
ασθενείς του «Αγίου Σάββα»;
Γιατί όχι κι
εκείνοι του «Μεταξά» στον Πειραιά;
Γιατί όχι κι οι
ασθενείς του Ευαγγελισμού; Του «Γεννηματάς»; «Του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου
του Ρίο»; Του «Ιατρικού Κέντρου», έστω κι αν εκείνοι είναι… πλούσιοι;
Μεσαίωνας!
Μελαγχολία!
Κι εμπόριο
ελπίδας προς συνανθρώπους μας που αναζητούν εναγωνίως να πιαστούν από κάθε τι που
θα μπορούσε να τους κάνει να μπορούν ν’ ανασαίνουν και να βλέπουν το φως του
ηλίου κι αύριο.
Τα ίδια έγιναν
και πάλι πριν λίγο καιρό με κάποια προσωπικά αντικείμενα ενός νέου αγίου.
Τα ίδια έγινα
προσφάτως στο Περιστέρι με κάποιο μέλος του αγίου Σπυρίδωνα.
Ουρές ανθρώπων
για να προσκυνήσουν παντόφλες, κομμένα χέρια και νύχια, δάκτυλα και κεφάλια…
Είκοσι τέτοια
(κεφάλια ή κάρες όπως τ’ αποκαλεί η εκκλησία) του Αγίου Στεφάνου βρίσκονται
επισήμως σε διάφορους ναούς ανά την Ευρώπη…
Είκοσι! Πουλώντας
ελπίδα…
Το δε κεφάλι του
Ιωάννη Προδρόμου σε εφηβική ηλικία, βρίσκεται σε εκκλησία της Γερμανίας.
Το άλλο κεφάλι,
που ξαναφύτρωσε, του το έκοψε αργότερα ο Ηρώδης με απαίτηση της Σαλώμης…
Τι θαύμα κι αυτό!
Κι ύστερα
αναζητάμε το θαύμα της αλλαγής αυτής της χώρας… προς την κανονικότητα…
Μεσαίωνας!
Μελαγχολία!
Πνευματική και
πολιτισμική παρακμή!
Που αγγίζει πλέον
το πολιτισμικό και νοητικό μας υπόβαθρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου